Muzyk i duch
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Muzyk i duch |
Pochodzenie | Poezye Alexandra Chodźki |
Data wyd. | 1833 |
Druk | Nowa Drukarnia Pompejusza i Spółki |
Miejsce wyd. | Poznań |
Tłumacz | Aleksander Chodźko |
Pochodzenie oryginalne | Chants populaires de la Grèce moderne |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór |
Indeks stron |
MUZYK I DUCH.
τοῦ μουσικοῦ καὶ τοῦ ςοιχεῖου.
I.
Szedł Jan wieczorem i mile śpiéwał,
Mile dla serca i ucha.
Wietrzyk, co wonie i dźwięki zwiewał,
Zaniosł pieśń jego do ducha.
II.
Duch wyszedł i rzekł: „poźrę cię Janie."
— „Zacóż mię poźreć chcesz duchu?"
— „Że śpiewasz piosnki na moim łanie,
Miłe i sercu i uchu.
III.
Budzisz mi ptaszki w gniazdach uśpione,
I ryby w jeziór topieli,
Budzisz mię smoka i moję żonę,
Gdyśmy usypiać zaczęli.“
VI.
— „Nie karz mię duchu, nie karz tak srodze,
„Król mi dziś kazał się stawić;
„By przerwać nudę, nucę po drodze,
„Nie budzić chcę was, lecz bawić."
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: anonimowy i tłumacza: Aleksander Chodźko.