Przejdź do zawartości

M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Zarzynać

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Z – wykaz haseł
Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Zarzynać, dok. Zarznąć; pozbawiać życia ostrym narzędziem, podrzynając zwłaszcza gardło; przyprawiać wogóle o śmierć, zabijać; przen., gubić, rujnować, doprowadzać do bankructwa; kaleczyć, ranić; z. pióro, ołówek = temperować; zacinać ostro; zastrugiwać: z. kij; rznąc zajmować nieco; o kole u wozu a. powozu = wpadać głęboko w ziemię, wrzynać ś.; z. czego, zarywać, zachwytywać u kogoś drugiego; z. czego, zawadzać, ocierać ś. o co; z. instrument muzyczny, zwłaszcza rznięty = zagrywać na nim, uderzać w struny; z. ś., zarzynać, zabijać jeden drugiego nawzajem; zabijać siebie samego przez podcięcie sobie gardła; z. ś. w palec, w rękę = kaleczyć ś., zacinać ś.; o kole u wozu = zapadać głęboko w ziemię, wrzynać ś.; przen., gubić ś., rujnować ś.; z. ś. tępym nożem = być doprowadzanym do ruiny, do bankructwa.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.