Zamykać,
dok. Zamknąć; zawierać, nie zostawiać otworem;
z. co przed kim, nie dopuszczać kogo wewnątrz czego;
z. komu drzwi przed nosem = odpędzać, odprawiać go od progu;
z. co, chować pod kluczem, w zamknięciu;
z. kogo gdzie, trzymać zamkniętym, więzić, trzymać w więzieniu a. jakby w więzieniu; z, komu drogę = zagradzać, przecinać;
z. komu drogę do czego = nie pozwalać komu uskutecznić czego, a. dopiąć czego;
z. oczy na coś = przez szpary patrzeć na co, udawać, że ś. czego nie spostrzega, tolerować co, być ślepym na co;
z. oczy = umierać, konać;
z. komu oczy = być obecnym przy jego skonaniu;
z. komu gębę, usta = nie dawać komu mówić, zniewalać do zamilczenia, stawiać kogo w tym położeniu, że nie wie, co odpowiedzieć; zamknij gębę! = przestań mówić!;
z. żywot, życie = kończyć je, konać; koniec, kres kłaść czemu, kończyć co:
z. posiedzenie, obrady, sesję;
z. mowę, książkę = dawać co w jej zakończeniu, epilogu;
z. co w sobie = mieścić, zawierać;
z. co w sobie, w głębi duszy = nie wyjawiać, taić;
z. jaką instytucję, np. szkołę, warsztat, kościół, zakon, sklep, fabrykę = przerywać dokonywające ś. w nich czynności, kasować je, znosić;
z. ś., być zamykanym, być zawieranym;
z. ś. przed kim, nie dopuszczać kogo do siebie;
z. ś., np. w domu = nie wychodzić z domu, nie komunikować ś. z nikim, nie dopuszczać do siebie nikogo;
z. ś. w czym, zawierać ś.;
z. ś. w sobie = żyć w samotności, w odosobnieniu, nie zwierzać ś. z niczym nikomu, być skrytym.
Strona w Wikisłowniku
