Występować,
dok. Wystąpić; stąpając, kroczyć, wychodzić, wysuwać ś. ze środka czego na zewnątrz;
przen.,
w. w czym, dopuszczać ś. występku, grzeszyć, zbaczać z drogi obowiązku i moralności, wykraczać, naruszać prawo, zasadę etyczną i t. p.; ukazywać ś. na powierzchni czego, wydobywać ś., wyciekać, wypływać na wierzch; wystawać, sterczeć, wychodzić na zewnątrz; wysadzać ś., wystawiać ś., czynić coś z przepychem, ze zbytkiem, z okazałością, popisywać ś. z czym;
w. przeciwko komu = wyruszać na bitwę z nim, postanawiać stoczyć z nim walkę, zetrzeć ś. z nim;
w. z klasztoru, z wojska, ze służby = usuwać ś., wychodzić ze stanu, do którego ś. przedtym należało;
w. ze stowarzyszenia, z komitetu i t. p. = przestawać być członkiem, wypisywać ś., wykreślać ś.; o wodzie:
w. z brzegów, z koryta = wylewać, wzbierać, zalewać;
przen., przechodzić granice umiarkowania;
w. z kluby, z kresu, z rysy = wypadać z porządku, wpadać w nieład, dezorganizować ś.;
w. na widok = ukazywać ś., dawać ś. widzieć;
w. na scenie, na estradzie, na arenie, w teatrze, w cyrku = popisywać ś. ze swoją umiejętnością a sztuką przed widzami;
w. w roli pośrednika, swata i t. p. = brać na siebie obowiązki pośrednika itp.; wysadzać ś. na co:
w. z obiadem = dawać obiad wystawniejszy dla gości;
w. z mową, z toastem = wypowiadać, wygłaszać;
w. z projektem = przedkładać go;
w. z wnioskiem = formułować go;
w. do boju = stawać do boju.