Wysnuwać, dok. Wysnuć; rozsnuwając, rozplątując to, co oplątuje, wydobywać, wyplątywać co ze środka; rozsnuwać, rozplątywać wszystko, co było do rozsnucia; wypotrzebowywać na snucie; przen., wyciągać co z czego, jako wytwór myśli, jako płód wyobraźni, jako wniosek logiczny; w. ś., być wysnuwanym; w. ś., wydobywać ś. z jakiegoś osnucia, wyplątywać ś., wywikływać ś.; wycieńczać ś., wysilać ś., osłabiać ś. przez snucie; przen., być logicznym wynikiem czego, wynikać, wypływać z czego, jako wniosek.