Wyprawiać, dok. Wyprawić; wysyłać, ekspedjować; urządzać coś swoim kosztem, sprawiać, organizować: w. bal, ucztę; wysyłając kogo dokąd, zaopatrywać go we wszystko potrzebne na drogę; dawać wyprawę, wyposażać: w. córkę, syna; pracą nadawać pewne przymioty czemu, czyniąc przydatniejszym do użytku: w. skóry = garbować je; w. sukno, płótno = czynić dychtownym; w. ścianę = tynkować; w. konia = ćwiczyć, ujeżdżać go; w. kogo na tamten świat = uśmiercać; dziwne rzeczy wyrabiać, dokazywać: co ty w-asz!; w. ś., być wyprawianym; wybierać ś. w drogę, przygotowywać ś. do podróży, wyruszać, wyjeżdżać.
Strona w Wikisłowniku
