Przejdź do zawartości

M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wypalać

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wypalać, dok. Wypalić; palić co do ostatka, ogniem wyniszczać do szczętu, w perzynę ogniem wszystko przemieniać, spalać do tła; wypotrzebowywać na palenie (o paliwie, o przedmiotach, służących do oświetlania); o słońcu: skwarem wyniszczać, wypiekać, wysuszać; wystawiając na działanie ognia, nadawać moc i trwałość: w. naczynia gliniane, w. cegłę, kafle, w. wapno; oczyszczać co za pomocą ognia, niszczyć ogniem brud na czym; robić, wytwarzać za pomocą palenia, przepalać czymś rozżarzonym, wyżegać: w. dziurę w ubraniu, w. piętno na ciele skazańca; w. spirytus, wódkę = fabrykować je za pomocą działania wysokiej temperatury, pędzić, destylować w gorzelni; w. w piecu = ułożywszy w nim drzewo, spalać je do ostatka; w. fajkę, cygaro, papierosa = spalać tytuń, w nich zawarty; w., dok. Wypalnąć; strzelać, palić, dawać ognia; przen., wypowiadać, wygłaszać z zapałem, szybko wypowiadać; wytrzepywać; przen., wybijać szybko, żwawo, gładko; wychylać; w łeb sobie wypalić = odebrać sobie życie za pomocą wystrzału z broni palnej; w. komu komplement = wypowiadać; w. ś., być wypalanym; palić ś., płonąć; gasnąć.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.