Wybijać,
dok. Wybić; bijąc, uderzając, wypychać, wytrącać, wyrzucać co z czego; bijąc, uderzając, wypędzać, wyparowywać kogo skąd; bijąc, rozbijając, rozkopując, robić dół, zagłębienie w czymś twardym:
w. drogę = jeżdżąc po niej, robić ją wyboistą; o wodzie: ciągłym uderzaniem robić rów, wyrwę; bijąc, robić, fabrykować:
w. medal,
w. książkę = drukować,
w. obraz = robić jego odbitkę, reprodukować;
w. co z czego, wyciskać, wytłaczać; uderzaniem, przyciskaniem oddzielać części płynne od stałych:
w. olej, masło;
przen., bić, smagać dla wydobycia jakby na wierzch dobrych pierwiastków: dzieci biją, by z nich co wybito; uderzając, wykonywać, wyrażać uderzeniami:
w. takt; o zegarze: wyrażać liczbę uderzeń, oznaczać godzinę: wybiła twoja godzina = nadeszła chwila niezmiernie ważna dla ciebie a. nadeszła chwila twego zgonu;
w. drzwi = wyłamywać, wyrąbywać; klin klinem
w. = leczyć chorobę lekarstwem podobnym do choroby, na usunięcie zła używać złych środków;
w. kogo z dóbr, z majętności = wysuwać, wywłaszczać;
w. komu z głowy = sprawiać, że ktoś o czymś zapomni, zaniecha jakiej myśli;
w. sobie co z głowy = zapominać o czymś, przestawać myśleć o czym, odstępować od jakiego zamiaru;
w. ze snu = budzić;
w. nogę, rękę ze stawu = sprawiać uderzeniem, że kość wyskoczy ze swego miejsca, w którym styka ś. z drugą kością;
w. co z kluby = niszczyć przyjęty porządek;
w. na czym swoje piętno = pozostawiać ślady;
w. piankę, ciasto = uderzaniem mieszać dokładnie, wyrabiać;
w. wełnę = czyścić za pomocą uderzania i podrzucania;
w. ubranie = trzepać z kurzu;
w. komu zęby = uderzywszy sprawiać, że wylecą;
w. szybę = tłuc;
w. pokłony = kłaniać ś.;
w. ś., być wybijanym; bijąc, wydobywać ś. na wierzch, wyswobadzać ś.; wznosić ś. w górę, wytryskać, wzbijać ś., wylatywać;
w. ś., ze snu = tracić ochotę do snu, ocknąwszy ś., nie móc zasnąć;
przen., energją, pracowitością zajmować znaczne stanowisko w społeczeństwie, dochodzić do znaczenia, majątku, sławy i t. p.
Strona w Wikisłowniku
