Wstępować,
dok. Wstąpić; stawiać nogę w co, stępować na co stopą, wejść nią w co; wchodzić wewnątrz czego, iść do środka czego, przenikać w co; wnikać, wsiąkać, przedostawać ś. w środek; z niższego miejsca przenosić się na wyższe, dążyć, iść ku górze, wznosić ś.;
w. na co = otrzymywać jakiś urząd, godność:
w. na tron = zostawać panującym;
w. po kim na co, dziedziczyć po kim jakąś godność, władzę, tytuł dostojny i t. p.;
w. w czyje ślady = czynić tak, jak on, naśladować go;
w. w czyje strzemię = iść jego śladami;
w. do kogo = zachodzić do niego, odwiedzać go po drodze;
w. dokąd = wchodzić na chwilę po drodze:
w. do sklepu, do banku, na pocztę;
w. w prawa jakie = obejmować je;
w. w majętność, w dobra = otrzymywać je na własność prawną;
w. do klasztoru = zostawać zakonnikiem;
w. do wojska = zostawać żołnierzem;
w. do szkół, do uniwersytetu = zostawać uczniem, studentem; dusza we mnie wstąpiła = odzyskałem otuchę, przytomność; djabeł w niego wstąpił = opętał go: jakiż duch w ciebie wstąpił? = skąd ci to przyszło mówić, robić?;
w. z kim w związek małżeński = kojarzyć ś. węzłem małżeńskim, żenić ś.;
w. w bój = zaczynać walczyć; wstąpił do piekła, po drodze mu było = mówi ś., kiedy dla załatwienia czego trzeba zbaczać z drogi;
w. między kogo = rozzbrajać walczących, godzić kłócących ś.;
w. z kimś w szranki = zaczynać z nim walczyć.