Wprawiać,
dok. Wprawić; umieszczać, osadzać co w środku, wewnątrz czego, wpychać, wciskać, wtykać, wsadzać, umocowywać;
w. szybę = wstawiać w ramę okienną;
w. obraz w ramy = oprawiać;
w. sztuczne oko = wstawiać na miejsce prawdziwego;
w. zwichniętą, złamaną rękę a. nogę =nastawiać, aby weszła w staw właściwy;
w. łatę, cerę = wszywać;
w. zęby = wstawiać nowe, sztuczne na miejsce brakujących prawdziwych; wkładać, wsadzać, wprowadzać:
w. rękę w co; wpędzać, wparowywać, wganiać, wplątywać, wikłać; przyprawiać kogo o co, doprowadzać kogo do czego, sprowadzać na kogo stan jaki:
w. kogo w podziw, w zdumienie, w marzenie, w kłopot, w zły, w dobry humor; przyuczać, wkładać, wdrażać kogo w co:
w. ś., nabierać wprawy, biegłości w czym, przyuczać ś. ćwiczeniem, wciągać ś., wćwiczać ś., wkładać ś.; być wprawianym.
Strona w Wikisłowniku
