M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wiać

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	W – wykaz haseł; W – całość
	Indeks stron
	Strona w Wikisłowniku

›››

[241]

Wiać, Wiewać, dok. Wionąć, Wiewnąć; o powietrzu, o gazach wogólności: odbywać ruch, dąć, dmuchać, powiewać; poruszać ś., chwiać ś. z wiatrom w różne strony, powiewać; lecieć, pędzić z wiatrem, unosić ś., umykać skąd tak szybko, jak wiatr wieje; w. czym, poruszać miarowo, chwiać, wahać, potrząsać; w. zboże = podrzucać je szuflą pod wiatr dla odłączenia ziarna od plew; patrzeć, skąd wiatr wieje = iść za prądem chwili w celach karjery osobistej, schlebiać osobom wpływowym.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.