Walić,
dok. Walnąć; uderzać, stukać, bić, łomotać, okładać kijem, ranić szablą, grzmocić; uderzając przewracać, rozwalać, obalać, burzyć; porywać, unosić z sobą gwałtownie; rzucać na stos, na kupę, zwalać bez ładu, nieporządnie, sypać na kupę: rzucać, ciskać na kogo, aby go przygnieść, poranić, zabić;
przen., zwalać na kogo winę, obarczać go odpowiedzialnością, ciężarem nieszczęścia niezasłużonego;
w. sukno = folować;
w. ś., przewracać ś., obalać ś.. rujnować ś., dochodzić do upadku; bić ś. wzajemnie kijami, grzmocić siebie nawzajem; spadać, zwalać ś. na kogo, przygniatać go moralnie swym ciężarem; iść: gromadą, masą, hurmem, z hałasem, sunąć szumnie, w wielkiej ilości, w mnóstwie; deszcz
w-i = pada gwałtownie.
Strona w Wikisłowniku
