M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Węzeł

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Węzeł, miejsce pogrubione, powstałe z przewiązania a. ze splecenia nici, sznurków, powrozów itd.; supeł, krąg, splot, zwój; trudność, rzecz, trudna do zrobienia, pytanie, trudne do rozwiązania: w. gordyjski = zadanie, którego niepodobna spełnić, trudność nie do przezwyciężenia; związek duchowy między ludźmi: w. przyjaźni, w. miłości, w. małżeński; pewna ilość przedmiotów, związana razem w chustę, prześcieradło i t. p., toboł, tłumok, supeł; w. dramatu, powieści = wypadek, od którego rozpoczyna ś. właściwa akcja, założenie; w medyc., twarda, chorobliwa nabrzmiałość gruczołowa; w gieol., miejsce, z którego rozchodzą ś. pasma gór w różne strony; w. kolejowy = stacja, z której rozchodzą ś. linje kolejowe w różne strony; w bot., miejsce na łodydze, z którego wyrasta liść; w astr., punkt przecięcia drogi jakiejś planety a. księżyca z płaszczyzną ekliptyki; w żeglarstwie; miara drogi, przebytej przez okręt = 15½ metrom; w fiz., punkt nieruchomy między falami wodnemi; podobny punkt między falami drgającego gazu; podobny punkt między falami głosowemi; w fizjol., skupienie komórek nerwowych w kształcie węzła, w ciele ludzkim a. zwierzęcym.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.