Przejdź do zawartości

M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Upadać

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne U – wykaz haseł
U – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Upadać, dok. Upaść; z położenia prostopadłego przechodzić w poziome, przewracać ś., wywracać ś., obalać ś., padać; z wyższego poziomu przechodzić na niższy, spadać: śnieg, deszcz upadł; przen., dochodzić do ruiny, do upadku, niszczeć, niweczyć ś., rujnować ś.; przen., popełniać grzech, wykraczać przeciw przepisom moralności; w szczególności popełniać grzech cudzołóstwa (zwłaszcza o pannie a. wogóle o kobiecie); tracić coś, pozbawiać ś. czegoś, wyzbywać ś. czegoś, podupadać na czym: u. na siłach, na umyśle, na odwadze; nie móc przetrzymać czegoś, tracić siły pod wpływem czegoś: u. pod brzemieniem smutku, niedoli, hańby i t. p.; u. ś., rozpadać ś., pękać, rozłamywać ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.