Układać,
dok. Ułożyć; składać porządnie jedno po drugim, porządkować, szykować; pisać, redagować, tworzyć:
u. dzieło, wiersze, umowę piśmienną, testament, protokół; zamyślać, zamierzać, projektować:
u. co w myśli,
u. plan zajęć, wojny, zabawy;
u. co z kim, umawiać ś. z nim co do czego, ugadzać ś.;
u. twarz, minę = przybierać postać, pozór; wychowywać pod względem obyczajności towarzyskiej: człowiek dobrze ułożony;
u. psa, konia = tresować; przykładać rękę, starania do czego, wprawiać;
u. co do równowagi = doprowadzać do równowagi;
u. chorego w łóżku = kłaść;
u. czcionki = składać w wyrazy;
u. ś., dochodzić do porządku, składać ś. porządnie, systematyzować ś.; być układanym; przybierać na siebie pewną postać, najczęściej obłudną, fałszywie skromną a. niewinną;
u. ś. z kim, wchodzić w układy, umawiać ś., ugadzać ś,; być doprowadzanym do zgody, do pożądanego skutku, kończyć ś. zgodnym sposobem: wszystko ś. dobrze
u-a;
u. ś. do równowagi = dochodzić do równowagi, równoważyć ś.;
u. ś. komu, dogadzać komu, starać mu ś. podobać;
u. ś. czym, składać ś.:
u. ś., mieczem.
Strona w Wikisłowniku
