M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Przypadek

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Przypadek, to, co ś. nagle, niespodzianie zdarzyło; zdarzenie, wypadek, trafunek, zbieg okoliczności, zrządzenie losu, okoliczność, raz; los szczęścia, traf: spuścić ś. na p.; przygoda, awantura, wydarzenie: szczęśliwy, smutny, nieszczęśliwy p.; w lm. dzieje, przygody życia; w gram., jedna z form deklinacji imion, wyrażająca pewien stosunek między osobami a. przedmiotami: p. 1-y = mianownik, p. 2-i = dopełniacz, p. 3-i = eelownik, p. 4-y = biernik, p. 5-y = wołacz, p. 6-y = narzędnik, p. 7-y = miejscownik; odmieniać przez liczby i p-i = deklinować; w każdym p-u = w każdym razie, bądź co bądź: w p-u, gdyby = w razie, gdyby; w medyc., objaw, symptom choroby; p-em, przysł., przypadkowo, nieumyślnie, czasem, czasami, broń Boże!


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.