Pokuta, żal za grzechy i staranie się naprawienia ich; cnota chrześcijańska, polegająca na tem, że człowiek żałuje za grzechy i pragnie dać za nie zadośćuczynienie przez nałożenie na siebie jakiejś kary; jeden z sakramentów Kościoła katolickiego, polegający na skrusze, wyznaniu grzechów, t. j. spowiedzi i wykonaniu wyznaczonego przez spowiednika zadośćuczynienia, poczym otrzymuje ś. rozgrzeszenie; każda w-ogóle kara; p-ę czynić, zadać sobie p-ę, odprawić p-ę, zrobić coś na p-ę, za p-ę, naznaczyć p-ę, trawić życie na p-ie; śpiewać, grać, jak na p-ę = smutno, żałośnie; siedzi, jak Żyd na p-ie = nie rusza ś. z domu; p. kościelna = najlżejszy stopień przewidzianej kodeksem kary.
Strona w Wikisłowniku
