M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Pociągać

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Pociągać, dok. Pociągnąć; ciągnieniem posuwać, poruszać, przenosić, przewozić z miejsca na miejsce, przybliżać, pomykać; szargać, targać; p. do sądu, do odpowiedzialności = zmuszać do zdawania sprawy, do zadośćuczynienia, zażądać stawiennictwa, zapozywać kogo, zaskarżać, proces komu wytaczać; przen., sprowadzać, powodować co, być przyczyną czego, wywoływać; przen., nęcić, wabić, ujmować, zniewalać,: zjednywać, skłaniać ku sobie; powlekać, pokrywać: p. farbą, lakierem; ostrzyć, wecować; zalatywać, powiewać (o wietrze); p. nosem = wąchać, wciągać śluz w nos zamiast go wytrzeć; p. ś., pociągać siebie samego; trwać, przedłużać ś., ciągnąć ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.