M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Płacz

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Płacz, płakanie, wylewanie, ronienie łez; stan człowieka wzruszonego, któremu łzy z oczu płyną; tam będzie p. i zgrzytanie zębów = potępienie wieczne; słyszę czyjś p. = szlochanie, łkanie, chlipanie; na p. mi ś. zbiera = chce mi ś. płakać; na te słowa ona w p. = zaczęła płakać; zanosić ś. od p-u = głośno szlochać, nie mogąc powstrzymać płaczu; ten padół p-u = ziemia, jako miejsce ludzkiej niedoli; p. rzewny = szczery, pochodzący z prawdziwej boleści; p. krokodyli, jaszczurczy = obłudny, udany chytrze i złośliwie; p. nieutulony = którego powstrzymać nie można; przen., wielkie zmartwienie, zgryzota.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.