M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Figiel

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	F – wykaz haseł F – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[323]

 Figiel, Figlas, psota, pustota, psikus, szpas, w lm. zbytki (spłatać figla, psie figle go się trzymają); sztuka, łamaniec, sus, skok (małpa stroi figle, wyuczył psa wielu figlów); sztuka magiczna (co f. to grosz, f. migiel); f. a. f. mądrości = sztuczka, wybieg, wykręt, fortel, podstęp; f. a. figlas ozdóbka dowcipna, dodatek dziwaczny, ogonek fantastyczny przy podpisie, zakręt, zakrętas, wykrętas, deseń zawiły, w lm. f-sy esy — floresy; bagatelka, drobnostka, ździebło (o mały f. nie upadłem = o mały włos); zdr. Figielek.

[324]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.