Przejdź do zawartości

M. Arcta Słownik Staropolski/Zasiąść

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Antoni Krasnowolski,
Władysław Niedźwiedzki
Tytuł M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca M. Arct
Data wyd. ok. 1920
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło skany na Commons
Inne Z – wykaz haseł
Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Zasiąść, niedok. zasiadać, zasiadywać, 1) usiadłszy zająć (próg zasiadła; ptaki jajka zasiadują = wysiadują na nich; Z. krzesło senatorskie = zająć, objąć, otrzymać; Z. wieżę = udać się do więzienia dla odsiedzenia kary; z szajką swą drogi publiczne zasiadał = obsadziwszy je, rozbijał, napadał; zasiadł mu gębę wrzód = zaległ, zatkał, rozsiadł się na gębie); 2) rozsiąść się, rozłożyć się gdzie przeszkadzając, wstrzymując (zasiadł im na moście; Leonid zasiadł u Termopil = zrobił zasadzkę); 3) Z. na kogo = zrobić zasadzkę, zaczaić się; 4) Z. kogo = nasiąść, natrzeć na niego; 5) Z. na czem = przysiąść fałdów nad czem, dulcząc nad czem siedząc; 6) Z. na czem = zasadzać się, polegać, opierać się na czem (uczy, na czem wola ludzka zasiadła).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.