M. Arcta Słownik Staropolski/Zapuścić

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Antoni Krasnowolski,
Władysław Niedźwiedzki
Tytuł M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca M. Arct
Data wyd. ok. 1920
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło skany na Commons
Inne Z – wykaz haseł
Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku
›››

 Zapuścić, niedok. zapuszczać, 1) założyć jako fundament (w pajęczynie jedne nici zapuszczone miasto gruntu, drugie w krążki plecione); 2) Z. co czem = zakryć, zasłonić, zapełnić (Z. błonia drzewiną, twarz kwefem, lice rumieńcem); 2) zapustować, zakończać zapusty, aby zacząć pościć; 3) Z. na płód = być niepłodną, nie donosić płodu (które z przyrodzenia na płód zapuszczały, były wzgardzone); Z. się na co = zabrać się na dobre, zaprządz się (zapuścił się do tej pracy).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=M._Arcta_Słownik_Staropolski/Zapuścić&oldid=821941”