M. Arcta Słownik Staropolski/Złożyć

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Z – wykaz haseł Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[989]

 Złożyć, skłaść, niedok. składać, 1) Z. dzień na co = ustanowić, wyznaczyć; 2) odrzucić, porzucić (Z. pychę z serca; Z. myśl ucieczki; Z. sumienie = porzucić skrupuły; składa serce = traci serce; 3) Z. z pychy, z srogości = spuścić; 4) Z. komu albo Z. = ustąpić, uledz; sfolgować, dać za wygraną (nic mu nie złożył ani słowa dobrego nie dał; wojsko nieprzyjacielowi nie chciało Z.; ci, co się miecą przed bitwą, wnet złożą; złożył wiatr i zamilkł); 5) nakierować, wycelować, skłonić (składam ku komu grot, kopję); 6) składać dokąd = zmierzać, uciekać (ku jaskini kroki swe składa = kieruje); 7) ułożyć, nastroić (ślicznie głos składając, nuci); 8) składać czem = kierować, władać (składać sterem, wiosłem); 9) Z. kogo z kim, co z czem = zestawić, przystosować, przyrównać kogo do kogo, co do czego; 10) Z. bór dłużnika = ocenić, otaksować bór jego. Z. się, 1) Z. się czem = zastawić się, wymówić się, tłómaczyć się (Z. się niewiadomością).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.