M. Arcta Słownik Staropolski/Wylać

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Antoni Krasnowolski,
Władysław Niedźwiedzki
Tytuł M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca M. Arct
Data wyd. ok. 1920
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku
›››

 Wylać, wylić, niedok. wylewać, 1) wynurzyć, otworzyć (W. duszę przed Bogiem); 2) wylewać modlitwy = zanosić serdecznie; 3) wysypać, zesłać w obfitości (fortuna wylała na niego swe łaski); 4) W. z brzegów = przebrać miarę, przeholować (w żartach nie wylewaj z brzegów; zbytki to, wylewasz z brzegów = za nadto sobie pozwalasz); W. się, rozszerzyć się, rozpuścić się szeroko (daleko wylała się mowa moja; Tatarzy i na Wołyń się wyleli).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=M._Arcta_Słownik_Staropolski/Wylać&oldid=819666”