M. Arcta Słownik Staropolski/Światło

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Ś – wykaz haseł Ś – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[647]

 Światło, 1) ludzie najświatlejsi, luminarze (same Ś.); 2) rozum, oświecenie, wiedza, nauka (S. jest przeciwne ustawom moimmoim); 3) objaśnienie, oświetlenie, wyjaśnienie (dawał mi obszerne Ś. we wszystkiem; rzecz Ś. bierze = wyjaśnia się); 4) blask, świetność, lustr (Ś. sławy, fortuny); 5) ognisko, środek, miejsce pryncypalne (nie w pustyniach, ale w świetle Azji przemieszkiwa).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.