Listy Annibala z Kapui/List 14

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Annibale di Capua
Tytuł	Listy Annibala z Kapui, arcy-biskupa neapolitańskiego, nuncyusza w Polsce, o bezkrólewiu po Stefanie Batorym i pierwszych latach panowania Zygmunta IIIgo, do wyjścia arcy-xięcia Maxymiliana z niewoli
Podtytuł	z dodatkiem objaśnień historycznych, i kilku dokumentów, tyczących się tejże epoki dziejów polskich oraz z 10 podobiznami podpisów osób znakomitych
Wydawca	Ig. Klukowskiego Xięgarza
Data wyd.	1852
Druk	J. Unger
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Aleksander Przezdziecki
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[74]

14.

DO KARDYNAŁA MONTALTO

19 Sierpnia 1587 r.

Arcy-Biskup Gnieźnieński przeszedłszy ze stronnictwem Zborowskich, do Kanclerskiego, ogłasza w niém Królem, Królewicza Szwedzkiego. Tamte stronnictwo jeszcze nic nie postanowiło.

Dziś rano, 19 b. m. Arcy-Biskup Gnieźnieński wcześnie udał się na miejsce gdzie zbierała się partya Kanclerska, opuszczając tamtą partyą, do któréj zwykle uczęszczał, i miejsce przeznaczone na obrady Senatu^[1]; i o południu mianowany został Królem [75]Królewicz Szwedzki, przez tegoż Arcy-Biskupa, w partyi Kanclerskiéj, która jest nader liczna. Druga partya znajduje się na polu, ale dotychczas nie uczyniła nominacyi, ani propozycyi żadnéj. Umyślnym Kuryerem chciałem dać wiedzieć o tém W. M., jak o wszystkich innych szczegółach uwiadomić nie omieszkam, i najpokorniéj ręce W. M. całuję.

Z Warszawy 19 Sierpnia 1589 r.

↑ Po spaleniu pierwszéj szopy, koło Senatorskie zasiadło w inném miejscu, bliżéj miasta, ale gdy zwady ciągłe w Senacie były: „Panowie Rady dla nieposzanowania swego do koła onego zjeżdżać nie chcieli... Na Księdza Arcy-Biskupa słowy się targano (Bielskiego ciąg dalszy str. 38). Tak więc obrażony, a bojący się Górki i Zborowskich w nocy przed świtem do Zamojskiego i Opalińskiego przyszedł oświadczając gotowość nominowania ich Elekta, Zygmunta Szwedzkiego. Zamojski który od Królowéj w miejscu żądanych pieniędzy otrzymał był odpowiedź, że nad 100,000 złotych, które dała, więcéj już dać nie może; w największéj wątpliwości zostawał; ale za nadejściem Prymasa, natychmiast przez Heidensteina warunki Arcy-Xiążąt Ferdynanda i Maxymiliana odrzucił, i wojsko swoje w bojowym szyku na nadchodzącą Elekcyą ustawił (Heidenstein str. 260. Bruti str. 39. Sulicovii Commen. str. 193).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Annibale di Capua i tłumacza: Aleksander Przezdziecki.

[1] Po spaleniu pierwszéj szopy, koło Senatorskie zasiadło w inném miejscu, bliżéj miasta, ale gdy zwady ciągłe w Senacie były: „Panowie Rady dla nieposzanowania swego do koła onego zjeżdżać nie chcieli... Na Księdza Arcy-Biskupa słowy się targano (Bielskiego ciąg dalszy str. 38). Tak więc obrażony, a bojący się Górki i Zborowskich w nocy przed świtem do Zamojskiego i Opalińskiego przyszedł oświadczając gotowość nominowania ich Elekta, Zygmunta Szwedzkiego. Zamojski który od Królowéj w miejscu żądanych pieniędzy otrzymał był odpowiedź, że nad 100,000 złotych, które dała, więcéj już dać nie może; w największéj wątpliwości zostawał; ale za nadejściem Prymasa, natychmiast przez Heidensteina warunki Arcy-Xiążąt Ferdynanda i Maxymiliana odrzucił, i wojsko swoje w bojowym szyku na nadchodzącą Elekcyą ustawił (Heidenstein str. 260. Bruti str. 39. Sulicovii Commen. str. 193).

[1]