Przejdź do zawartości

Kto urodził się dnia 13 grudnia

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Jan Starża-Dzierżbicki
Tytuł Pod jaką gwiazdą urodziłeś się
Podtytuł Horoskopy na każdy dzień roku
Wydawca Wydawnictwo Polskie
Data wyd. 1943
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Indeks stron
Kto urodził się dnia 13 grudnia
Posiada umysł ostry, satyryczny.

Urodziny te wskazują na człowieka obdarzonego zdolnościami wysokiego rodzaju, umiejętnością panowania nad sobą oraz sprawowania władzy nad innymi.
Dobry, nieco zarozumiały, dążący do uduchowienia — lubi piękne gesty a zdolnym jest również do czynów szlachetnych, co może mu przynieść uznanie ogólne. Nienawidzi wszystkiego co nieuczciwe, niskie, marne.
Zawsze jest bardzo towarzyski i chętnie ma przy sobie kogoś, komu może wypowiadać swe myśli, lecz sam niezawsze ma cierpliwość wysłuchiwania innych.
Niespokojny, ale zawsze pełen ufności — ma przyrodzoną skłonność do zmieniania miejsca pobytu, co łącznie z jego wielka towarzyskością uławia mu wszelkie wystąpienia publiczne.
Wykazuje skłonność do zaciętości w poglądach. Umysł jego jest ostry, satyryczny, a chociaż może wykazywać tendencje konserwatywne — nie zmniejsza to w niczem jego zamiłowania do wolności i niezależności.
Wady tych urodzin — to przede wszystkiem niezwracanie uwagi na opinię i nie liczenie się z ludźmi. Wady te łatwo mogą być darowane przez otoczenie, bowiem człowiek urodzony dnia tego ma charakter całkiem przejrzysty, pozbawiony zazdrości i mściwości: łatwo go przejrzeć na wylot. Nawet gdyby chciał kogoś wywieść w pole nie może tego uczynić z powodzeniem, gdyż kłamstwa zazwyczaj mu się nie udają.
Jak wychować dziecko tak urodzone.
Powinno być dobrze odżywiane i mieć całkowitą swobodę ruchów — aby jego wrodzona aktywność i przedsiębiorczość mogła się wyładować. Wychowując je należy się również liczyć z jego niezwykłą wrażliwością i gorącymi uczuciami, — które powinny się w życiu rozwijać.
Gdy kochające serce takiego dziecka zostanie zrażone — wówczas pogrąża się ono w krytykowaniu siebie samego i otoczenia i staje się tak zwanem „enfant terrible“ a jego nadmiernie szczere uwagi i komentarze nie oszczędzają wówczas nikogo. Znajduje jakby zadowolenie w odkrywaniu błędów i słabości innych ludzi.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Starża-Dzierżbicki.