Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje |
Pochodzenie | Upominek z prac Stanisława Jachowicza |
Wydawca | Jarosław Leitgeber |
Data wyd. | 1902 |
Miejsce wyd. | Poznań |
Źródło | Skany na commons |
Indeks stron |
— Ja rano wstałem, mówił Wacławek, a nic nie mam.
Na to matka: nie zrozumiałeś przysłowia. Wstającemu rano nie przesyła Bóg przez anioła smacznych jabłuszek, ciasteczek, a mimo to, owo przysłowie jest prawdziwe. Czyż, synu, wstawszy rano, nie zyskałeś więcej czasu? a czas rzecz bardzo droga! Chwile, które byłyby w gnuśnym zmarniały spoczynku, obróciłeś pożytecznie, nauczyłeś się czegoś — nie jestże to dar Boży? Ranne wstawanie wzmacnia zdrowie — otóż dar nowy. Zdrowie dar wielki. Wstawszy rano, czujesz się czerstwym, żwawym, wesołym — otóż znowu dar Boski. A cóż? zrozumiałeś, Wacławku, że »kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje?«
— Zrozumiałem, kochana mamo.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cf/Upominek_z_prac_Jachowicza_page012a.jpg/80px-Upominek_z_prac_Jachowicza_page012a.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/62/PD-icon.svg/20px-PD-icon.svg.png)