Księga duchów/Przedwstęp

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Allan Kardec
Tytuł Księga duchów
Wydawca Franciszek Głodziński
Data wyd. 1870
Druk I. Związkowa Drukarnia
Miejsce wyd. Lwów
Tłumacz anonimowy
Tytuł orygin. Le Livre des Esprits
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

PRZEDWSTĘP.


Ukazały się wszędzie na ziemi zjawiska, wychodzące po za obręb nauki zwyczajnej, i wskazały na swobodną wolę tudzież rozum, jako przyczynę ich działania.
Rozum poucza, że dla wywołania rozumnych skutków, potrzebną jest siła rozumna, a taktu dowodzą w obecnym wypadku, że takowa tylko udzielać się ludziom mogła za pomocą znaków materjalnych.
Siła zapytana o swem pochodzeniu, oświadczyła sama, że należy do porządku istot duchowych, które już rozebrały się z powłoki cielesnej, ludzkiej. Tą drogą udzieloną została nam umiejętność duchownicza.
Udzielanie się świata duchowego światu cielesnemu jest rzeczą możliwą, i nic ma nic w sobie nadprzyrodzonego; ślady tego napotykają się u wszystkich narodów i we wszystkich czasach, a od dzisiaj nietylko stało się ono powszechnem, ale jawnem całemu światu.
Duchy zwiastują, że czasy przez Opatrzność przeznaczone dla objawienia powszechnego już nadeszły, a one będąc — fugami Botom i i wykonawcami woli Jego, mają posłannictwo nauczania i oświecania ludzi, dla odsłonięcia nowej ery odrodzenia ludzkości.
Księga ta jest zbiorem tych nauk, i została napisaną porządkiem według słów Duchów wyższych, aby dać nowe podstawy filozofji racjonalnej, oczyszczonej z przesądów ducha systemizowania; nie zawiera ona w sobie nic takiego, coby sprawdzonem nie było przez nich samych. Porządek i podział metodyczny, jakoteż uwagi i forma w niektórych ustępach redakcji, są jedynem dziełem tego, który otrzymał posłannictwo jej ogłoszenia.
W liczbie Duchów, które przyczyniły się do ułożenia tego dzieła, znajdują się takie, które żyjąc na ziemi w rozmaitych czasach, czynem i słowem służyły cnocie, oraz inne, których imion historja wcale nie przechowała, wzniosłość których jednak udowadnia się czystością ich nauk, a tem samym łączy ich z gronem imion, mających powszechne uznanie i szacunek w ludzkości.
Oto są słowa przez nie podane nam na piśmie za pomocą kilku pośredników, któremi upoważniają nas do ogłoszenia tej księgi:
„Masz zająć się gorliwie i wytrwale około pracy, którą zamierzyłeś dokonać za pośrednictwem naszem; praca ta, jest pracą naszą. Zakładamy podwaliny do nowego gmachu, co się wznieść ma, a w którym czasu swego mają połączyć się ludzie wszyscy w imię miłości i miłosierdzia; przed rozpowszechnieniem jednak tego dzieła, przejrzemy je razem, dla sprawdzenia we wszystkich szczegółach.
„Przyjdziemy ci w pomoc za każdym razem, gdy nas potrzebować będziesz lub gdy praca twoja tego wymagać będzie; jest to część tylko posłannictwa, jakie ci powierzono, a o którem oświecony zostałeś przez jednego z nas.
„Pomiędzy przestrogami, jakie ci udzielono, są takie, które winieneś zachować w tajemnicy, aż do nowego rozkazu; sami wskażemy czas, w którym masz je światu ogłosić: na poczekaniu zastanawiaj się nad niemi, abyś był gotów do wystąpienia w chwili, gdy na cię zawołamy.
„Na czele tej księgi wystawisz winną macicę, którą sami odrysowaliśmy;[1] przedstawia ona symbol pracy Stworzyciela; w niej są wyrażone wszystkie pierwiastki materjaine, mogące najlepiej dać obraz ciała i Ducha; ciałem jest latorośl, Duchem jest wino, a duszą czyli Duchem połączonym z ciałem, jest nasionko. Za pomocą pracy człowiek doskonali ducha swego, ale wiadomo ci jest także, że za pomocą tylko pracy ciała, duch nabiera potrzebnych wiadomości.
„Krytyka niech cię nie zniechęca. Liczni i zawzięci przeciwnicy powstaną przeciwko tobie, a szczególniej ci, co w rozpasaniu żyją lub się niem posługują. Znajdziesz ich nawet pomiędzy Duchami, które nie są jeszcze zupełnie obezcieleśnione; szukają one wszelkich środków, by siać zwątpienie pomiędzy wami, a przez to mieć zręczność nasycać swą złośliwość lub czynią to przez nieuctwo; idę dalej, wierz w Boga i idź naprzód z wiarą, a ciągle stać będziemy obok ciebie i podtrzymywać cię, albowiem zbliżyły się czasy, gdzie prawda jaśnieć będzie po wsze strony świata.
„Próżność niektórych osób, którym zdaje się, że wszystko umieją i wszystko potrafią wytłumaczyć, wywoła zdania odszczepieńcze; lecz wszyscy ci, co wezmą przed się wielką zasadę Jezusową, zleją się w ogólnem uczuciu miłości i połączą się w jeden węzeł bratni, który obejmie świat cały; wtedy porzucą nędzną szermierkę o słowa, i zajmą się samą istotą rzeczy, gdyż umiejętność będzie w gruncie rzeczy zawsze jednaką dla wszystkich, którzy otrzymywać będą udzielenia Duchów wyższych.
„Wytrwałością potrafisz zebrać plon z twojej pracy. Pocie cha jaką uczujesz wewnątrz, gdy ujrzysz krzewiącą się dobrze zrozumiana naukę, będzie dla ciebie nagrodą, której doniosłość prędzej ocenić potrafisz w przyszłem, jak w teraźniejszem życiu. Niech cię nie niepokoją ciernie i kamienie, jakiemi złośliwi starać się będą uścielać drogę twoją; zachowaj wiarę; z ufnością w Opatrzność dopniesz celu i zasłużysz na to, by ci zawsze dopomagano.
„Pamiętaj i o tem, że Duchy dobre wspierają tych tylko, co w pokorze tudzież z bezinteresownością służyć umieją Bogu, i że mają wstręt do wszystkich, co z drogi do nieba robią podnóżek dla zdobycia dóbr ziemskich; usuwaj się zarówno od pysznych jak i od chciwych zaszczytów. Pycha i pożądliwość będą zawsze zaporami pomiędzy Bogiem a człowiekiem: jest to zasłona rzucona na światło niebieskie, a Bóg nie może posługiwać się ślepymi, by dawać świadectwo o światłości.“

Św. Jan Ewangelista, Św. Augustyn, Św. Wincenty a Paulo, Św. Ludwik, Duch Prawdy, Sokrates, Plato, Fenelon, Franklin, Swedenborg itd. itd.
  




  1. Winjeta u góry jest podobizny tej, którą Duchy odrysowały.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Allan Kardec i tłumacza: anonimowy.