Krzyżu wierny i wyborny

Krzyżu wierny i wyborny • Wenancjusz Fortunat

Krzyżu wierny i wyborny Wenancjusz Fortunat

Przekład: Anonimowy (oryginalny tekst posiada tytuł Pange lingua gloriosi, autor średniowiecznego polskiego przekładu pozostaje nieznany^[1].

"PANGE LINGUA" <POLSKA>, W KTOREJ JEST KROTKIE SPOMINANIE MĘKI PANA JEZUSOWEJ

Krzyżu wierny i wyborny
Samo drzewo szlachetne,
W żadnym lesie tobie nie jest
Kwiatem, owocem rowne.
Słodkie twoje goździe były,
Ktore Krystusa nosiły.

Języku, poj chwalebny boj,
Walkę Krola mocnego,
Gdy przez drzewo śmierć zwyciężył
Zbawiciel świata tego.
Na krzyżu sie ofiarował,
By nas diabłu z mocy wyrwał.

Mając lutość nad Adamem,
Iż go był dyjabeł zradził,
Gdy przez jabłka ukuszenie
Śmierć sobie był urodził,
On tedy drzewo naznaczył,
By szkody drzewa zapłacił.

Tegoć działa rząd zbawienia
Naszego potrzebował,
Aby chytrość złego wrogu
Tąż nauką oszukał,
A stąd przyniosł uleczenie,
Skąd było przedtym skażenie.

A gdy już więc czasu przyszło
Świętego popełnienie,
Zesłan z nieba Syn do Ojtca
Człowieku na zbawienie,
Jen wstąpił w trzewa dziewicze,
Wziął na się ciało człowiecze.

Płacze Dziecię wielmi w ciasnych
Jaślicech położone.
Matka członki zagrzewała
W pieluszki obwinione,
Na swych go ręku nosiła,
Panieńskim mlekiem karmiła.

Potym po trzydziestym lecie,
Gdy ciało zupełnie miał,
Iż sie przeto był narodził,
Na mękę sie sam wydał.
Dał sie więzać, podjął plwanie,
Sromotę i biczowanie.

Na krzyż okrutnie przybiwszy,
Octem z żołcią napojono,
Cirnim, gwoźdźmi, srogą włocznią
Święte ciało zbodziono.
Krew sie, woda wypuściła,
Ktora wszytko oczyściła.

Schyl gałęzie, drzewo silne,
Spuść członki rozciągnione,
Stań sie swemu Panu miększe,
Niżliś z przodku stowrzone,
Aby tak ciało nie pniało,
A lżej na tobie wisiało.

Boś ty samo godne było
Nieść myto świata wszytkiego,
A przez cięsmy przewiezieni
Do brzegu bezpiecznego.
Ten cie nam łodzią udziałał,
Jen cie swą krwią drogą obiał.

Chwała bądź Bogu Ojtcowi,
Krolowi nawyszemu,
Chwała też Panu Krystowi
Na krzyżu wiszącemu,
Chwała Świętemu Duchowi,
W Trojcy jednemu Bogowi. Amen.

1.  Średniowieczna pieśń religijna polska, oprac. Mirosław Korolko. Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s. 33. ISBN 83-04-00737-1

Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
 Informacje o pochodzeniu tekstu możesz znaleźć w dyskusji tego tekstu.