Antologia bajki polskiej/Krótkie życiorysy polskich bajkopisarzów/Julian Ursyn Niemcewicz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Antologia bajki polskiej |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1915 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
J. U. Niemcewicz, ur. 1758 r. w Skokach pod Brześciem Litewskim, do 12 roku wychowywał się w domu. Potem wstąpił do szkoły kadetów. 1777 r. został adjutantem ks. Adama Czartoryskiego. Wyjechał za granicę. Po powrocie z podróży jako poseł na Sejm Czteroletni, śmiało gromił przestarzałe nałogi i bronił praw ludu. W powstaniu Kościuszkowskiem bierze udział jako sekretarz i adjutant naczelnika. Ranny pod Maciejowicami dostaje się z Kościuszką do niewoli, a po dwuletniem więzieniu wraz z nim odzyskuje swobodę i wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych. Zawezwany do pracy społecznej w nowo utworzonem Ks. Warszawskiem, w r. 1807 przybywa do stolicy. Zostaje sekretarzem Senatu i członkiem Izby Edukacyjnej, a po śmierci Staszica — prezesem Tow. Przyj. Nauk. Wysłany 1831 r. przez Rząd Narodowy z misyą dyplomatyczną do Anglii, nie wrócił już do kraju. Umarł 1841 r. w Paryżu.
