Koronka kamedulska

	>>> Dane tekstu >>>
Autor	Michele Pini; Edward Nowakowski
Tytuł	Koronka kamedulska ku czci Pana Jezusa
Wydawca	OO. Kameduli z Bielan
Data wyd.	1901
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Edward Nowakowski
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

KORONKA

KAMEDULSKA

KU CZCI PANA JEZUSA,

JEJ POCZĄTEK, ZNACZENIE I ODPUSTY NADANE

OD STOLICY APOSTOLSKIEJ.

Przekład z włoskiego

przez

X. WACŁAWA, KAPUCYNA

W KRAKOWIE,

CZCIONKAMI DRUKARNI „CZASU“

1901.

[2] L. 3367.

POZWALAMY DRUKOWAĆ.

Z Konsystorza Książęco-Biskupiego.

W Krakowie, dnia 11 lipca 1901 r.

J. Card. Puzyna.

NAKŁADEM OO. KAMEDUŁÓW Z BIELAN.

WIADOMOŚĆ

O KORONCE KAMEDULSKIEJ.

Koronka ta poświęcona jest na cześć Pana naszego Jezusa Chrystusa. Sklada się z 33 Ojcze Nasz na pamiątkę i dla uczczenia trzydziestu trzech lat życia Pana Jezusa na ziemi, i z dodaniem 5 Zdrowaś Maryo do pięciu Ran Przenajświętszych.
Koronka ta pospolicie nazywa się Kamedulską z powodu, że ułożoną została w Kumaldoli, w klasztorze pustelniczym kamedulskin przez świątobliwego zakonnika tego Zakonu, błogosławionego Michała z Florencyi.

O Błogosławionym Michale, pustelniku Kamedulskim.

Urodził się on we Florencyi około roku 1410, i następnie był szambelanem na dworze słynnego Wawrzyńca Medyceusza; w końcu atoli, poczuwszy w sobie powołanie do życia pobożnego, poświęcił się wyłącznie na służbę Bogu i w tym celu wstąpił w Kamaldoli do Zakonu Kamedułów. Tutaj zajaśniał najwyższą światobliwością i w krótkim czasie stał się przykładem i wzorem dla wszystkich. Wytrwała i nieustanna modlitwa, gorąca miłość [4]Boga, najzupełniejsze zaparcie się siebie, surowe życie, zamiłowanie pokory i umartwień, które posunął prawie do ostateczności, zjednały mu szczególniejsze łaski Boże, wyższe natchnienie, poznanie rzeczy świętych, nadprzyrodzonych i wprowadziły go w ten świat duchowy, w którym zachwycenia, widzenia i objawienia przekształcają niejako człowieka w Anioła. To go skłoniło do najzupełniejszego odosobnienia, w którem za błogosławieństwem swych przełożonych przez 20 lat zostając – żył już życiem wyłącznie niebieskiem. Do Matki Bożej miał największe nabożeństwo, prawie ciagle, ponieważ ciągle myśl jego i serce ku Niej były zwrócone; nadewszystko zaś lubił odmawiać na Jej cześć koronki. Razu jednego, kiedy się tak modlił, usłyszał głos doń mówiący: Michale, pamiętaj też o mnie. Zrozumiał on od kogo głos ten pochodził i jakie miał znaczenie, ponieważ poprzednio już nieraz go słyszał. Był to głos Pana Jezusa, Pan Jezus wzywał go, żeby również i na Jego część ułożył koronkę i żeby takową także odmawiał. Posłuszny temu głosowi pobożny Michał ułożył niezwłocznie tę właśnie koronkę i odtąd już ją zawsze odmawiał i drugim odmawiać zalecał, a gdy przez odmawianie tej koronki i on sam i ci, którzy za jego radą poszli, wielkich łask doznali, koronka ta bardzo się rozpowszechniła i następnie obdarzona została od Stolicy Apostolskiej wielu odpustami.

Stolica Apostolska potwierdza Koronkę Kamedulską i nadaje jej odpusty.

Pierwszy z Papieży, co potwierdził tę koronkę, był Leon X. Znał on osobiście Ojca Michała, był w jego pustelniczej celi, rozmawiał z nim i budował się jego pobożnością; i podczas bytności swojej we Florencyi, mając sobie przedstawioną tę koronkę, nadał jej 1516 r. 15 lutego niektóre odpusty, potwierdzone później i pomnożone przez innych Papieży, mianowicie przez Grzegorza XIII 1573 r. 14 lutego, przez Syxtusa V 1589 r. 3 lutego, i wreszcie przez Klemensa X, który w wydanem przezeń Breve 1674 r. 20 lipca, De salutis gregis Dominici szczegółowo takowe wymienił i na wieczne czasy rozciągnął^[1].

Wedle postanowień powyżej wymienionych Breviów, prawo nadawania odpustów dla tych koronek przysłuża tylko OO. Kamedułom lub innym kapłanom, Świeckim i Zakonnym którym na to OO. Kameduli dadzą osobiste pozwolenie.

Wykaz odpustów przywiązanych do tych koronek.

1) Za odmówienie tej koronki po Spowiedzi, albo w razie niemożności z mocnem postanowieniem spowiadania się, każdym razem dostępuje się 200 lat odpustu.
2) Kto ma przy sobie tę koronkę, za odmówienie jej w poniedziałek, środę i piątek i we wszystkie święta uroczyste po Spowiedzi i przyjęciu Komunii św, dostąpi 150 lat odpustu.
3) Kto ma we zwyczaju odnawiać ją cztery razy w tygodniu, może w którykolwiek dzień roku po Spowiedzi i Komunii św. dostąpić zupełnego odpustu.
4) Kto przez jeden miesiąc odmawiać będzie codziennie i po Spowiedzi i Komuni św. pomodli się za podwyższenie Kościoła św.. za pokój i zgodę panów chrześciańskich i za wykorzenienie kacerstw, dostąpi zupełnego odpustu.
5) Kto będzie miał we zwyczaju trzy razy na tydzień odmawiać tę koronkę, a będzie na wojnie przeciw niewiernym, kacerzom i nieprzyjaciołom Kościoła św., to po odmówieniu jej przez dwa dni z rzędu, w czasie bitwy podnosząc umysł swój do Boga i żałując za grzechy, prosić będzie o ich odpuszczenie, dostąpi zupełnego odpustu.
6) Chory, mający przy sobie tę koronkę, po odmówieniu jej po Spowiedzi i Komunii Św., wymawiając, jeśli może, NasłodszeNajsłodsze Imię Jezus, a jeśli nie może, to sercem Go wzywa[7]jąc przy śmierci dostąpi zupełnego odpustu; gdyby zaś wyzdrowiał, odpustu 200 lat otrzyma.
7) Kto na przy sobie te koronkę, i po uczynionym rachunku sumienia odmówi trzy razy Ojcze nasz i Zdrowaś Maryo, i pomodli się za pomyślność Kościoła — dostąpi 20 lat odpustu.
8) Kto po uczynionym rachunku sumienia i Spowiedzi pomodli się za rozszerzenie Wiary św. katolickiej, wykorzenienie kacerstw i podwyższenie Kościoła św., dostąpi 20 lat odpustu.
9) Kto zachowuje jakikolwiek przepis jakiegokolwiek zakonu, staje się uczestnikiem łask przywiązanych do wszystkich innych przepisów tegoż zakonu, gdy w tym celu uczyni intencyę.
10) Ktoby, mając tę koronkę, wysłuchał Mszy św. lub kazania, albo towarzyszył procesyi z Najśw. Sakramentem, albo do chorych, albo sprowadził kogo ze złej na dobrą drogę, naprzykład: odwodząc od kacerstwa, bluźnierstwa, oszczerstwa, albo pojednał nieprzyjaciól, albo wykonał jaki dobry uczynek, po odmówieniu trzy razy Ojcze nasz i Zdrowaś Maryo, dostąpi 10 lat odpustu.
11) Kto w te dnie, w których odprawiają się w Rzymie stacye (nie będąc tam), i mając przy sobie rzeczoną koronkę, po Spowiedzi i Komunii św. odmówi ją i odwiedzi którykolwiek wedle upodobania kościół, albo nie mogąc być w kościele odmówi siedm Psalmów [8]pokutnych, Litanie do Wszystkich Świętych z modlitwami, dostąpi 200 lat odpustu.
Odpustu tego mogą dostąpić i będący w Rzymie, lecz dla słusznych powodów nie mogący odwiedzać wyznaczonych tam kościołów.
14)Odpusty te mogą być ofiarowane i za dusze wiernych zmarłych.

Wykaz dni, w których w Rzymie odprawują się Stacye.

1)

Przez wszystkie dni czterdziestodniowego postu aż do Przewodnej Niedzieli.

2)

W dzień Wniebowstąpienia Pańskiego.

3)

W Wigilię Zielonych Świątek i przez wszystkie dni następne aż do soboty przed św. Trójcą.

4)

We wszystkie niedziele Adwentu.

5)

W Wigilię Narodzenia Pańskiego i przez noc następną podczas Mszy św.[ Aurora“ na świtaniu, w dnie Narodzenia Pańskiego, św. Szczepana, św. Jana Ewangelisty, św. Niewiniątek.

6)

Pierwszego dnia roku.

7)

Na Trzech Króli.

8)

W niedzielę Starozapustną, Mięsopustą, Zapustną.

9)

We wszystkie dnie, w które przypadają Suchedni, w dzień św. Marka, w dnie krzyżowe.

10)

W niedzielę po święcie św. Kaliksta.

Jak się odmawia Koronka?

·

Koronka ta składa się ze czterech części.

W trzech pierwszych, mówi się po 10 Ojcze nasz i 1 Zdrowaś Maryo. W końcu każdej części dodaje się Chwała Ojcu i t. d., lub też Wieczny odpoczynek, gdy się mówi za dusze zmarłe.
Każde Ojcze nasz, można poświęcić szczegółowo (wedle tego jak niżej) na uczczenie jednej tajemnicy z życia Pana Jezusa. Wszakże to sie zostawia każdemu do woli. Dostatecznie dla dostąpienia odpustu odmawiać wprost same Ojcze nasz i Zdrowaś Maryo i tylko na początku zrobić intencye i ofiarować koronkę uczczenie przebłogosławionego życia Pana Jezusa na ziemi.
Koronkę tę nadto można odmawiać w dwojaki sposób: pierwszy zawiera całe życie Pana Jezusa od wcielenia do Wniebowstąpienia, w drugim rozważa się tylko samą Mękę Pańską.
Przed rozpoczęciem należy postawić się w obecności Boga, uczynić akt żalu za grzechy i zrobić postanowienie i intencyą, na jaką ma się odmawiać i zmówić następną modlitwę, lub też wedle upodobania inną w tym samym atoli duchu i celu.

MODLITWA

PRZED ROZPOCZĘCIEM KORONKI.

O! mój najsłodszy Panie, Jezu Chryste, gdy się zastanawiam nad tem, że będąc Bogiem z litości nad nędzą moją zstąpiłeś na ziemię i stawszy się człowiekiem dla odkupienia mnie z piekła, podjąłeś tyle trudów i w końcu poniosłeś śmierć męczeńską na krzyżu, serce moje rozrzewnia się przejęte nieograniczonem uczuciem miłości i wdzięczności ku Tobie i doznaje żalu największego i boleści nieskończonej, żem Cię po tylekroć grzechami mojemi obraził i zasmucił. Kocham Cię, ach! kocham Cię, mój Jezu z całego serca, z całej duszy mojej i pragnę przez całą wieczność kochać Cię najbardziej. Z miłości ku Tobie przebaczam wszystkim, którzy mnie w jakikolwiek sposób obrazili i postanawiam odtąd wszystkich ludzi bez wyjątku kochać i wszystkim wszystko przebaczać żałuję, ach! bardzo żałuję za wszystkie przewinienia moje i chciałbym przez całe życie moje żałować i pokutować. Mam w Twojem, o Boże mój i Panie, miłosierdziu nadzieję, że mnie zbawisz i w tym celu oswiecisz mnie i wzbudzisz we mnie święte uczucia do pobożnego odmówienia tej Koronki, która niech będzie wstępem i początkiem mojego szczerego nawrócenia się. O Jezu! bądź mi miłościw, o Maryo! przyczyń się za mną. Amen.

I) KORONKA KU CZCI PANA JEZUSA.

CZĘŚĆ PIERWSZA.

Życie ukryte Pana Jezusa przez lat 30.

Archanioł Gabryel zwiastuje Maryi Pannie wcielenie Słowa Bożego w Jej przebłogosławionem i najczystszem łonie. Zdrowaś Maryo.

1)

Syn Boży, stawszy się człowiekiem, rodzi się z Przenajś. Maryi Pamy w Stajence Betleemskiej. Ojcze nasz.

2)

Aniołowie się radują i wyśpiewują: Chwała Bogu na wysokości. Ojcze nasz.

3)

Pastuszkowie, otrzymawszy od Aniołów objawienie, składają cześć Panu Jezusowi. Ojcze nasz.

4)

Ósmego dnia jest obrzezany i Jezusem nazwany. Ojcze nasz.

5)

Królowie oddają pokłon Panu Jezusowi i składają dary złoto, kadzidło i mirrę. Ojcze nasz.

6)

Pan Jezus ofiarowany w kościele i proroczym duchem przez Symeona Zbawicielem świata ogłoszony. Ojcze nasz.

7)

Uchodząc od prześladowania Heroda do Egiptu zaniesiony. Ojcze nasz.

8)

Herod, nie znalazłszy Pana Jezusa, niewiniątka morduje. Ojcze nasz.

9)

Pan Jezus od Najśw. Matki Bożej i św. Józefa, do Nazaret, ojczyzny swojej odprowadzony. Ojcze nasz.

10)

Pan Jezus dwunastoletni naucza w kościele. Ojcze nasz.

Chwała Ojcu i t. d., albo Wieczny odpoczynek i t. d.

CZĘŚĆ DRUGA.

Życie czynne Pana Jezusa przez lat trzy.

Pan Jezus posluszny jest Przenajś. Matce Bożej i św. Józefowi. Zdrowaś Maryo.

1)

Przyjmuje w Jordanie Chrzest od św. Jana. Ojcze nasz.

2)

Przez 40 dni pości na puszczy i zwycięża djabła Ojcze nasz.

3)

Dokonywa i ogłasza swoje święte prawo życia wiecznego. Ojcze nasz.

4)

Powołuje uczniów, którzy wszystko opuszczają i idą za Panem Jezusem. Ojcze nasz.

5)

Pierwszy cud czyni, przemieniając wodę w wino. Ojcze nasz.

6)

Uzdrawia chorych, uwalnia od niemocy kaleki, przywraca słuch głuchym, wzrok ślepym i wskrzesza umarłych. Ojcze nasz.

7)

Nawraca grzeszników, grzesznice i grzechy opuszcza. Ojcze nasz.

8)

Prześladowany od żydów, nie karze ich, lecz dobrocią nawraca. Ojcze nasz.

9)

Na górze Tabor przemienia się wobec Piotra, Jakóba i Jana. Ojcze nasz.

10)

Z tryumfem wchodzi do Jeruzalem na osiołku i kupczących z kościoła wygania. Ojcze nasz.

Chwała Ojcu lub Wieczny odpoczynek.

CZĘŚĆ TRZECIA.

Na uczczenie Męki Pańskiej.

Pan Jezus idąc na śmierć, żegna się z Matką Przenajświętszą, daje Jej i otrzymuje od Niej błogosławieństwo. Zdrowaś Maryo.

1)

Odprawia ostatnią wieczerzę i umywa Apostołom nogi. Ojcze nasz.

2)

Ustanawia Najśw. Sakrament. Ojcze nasz.

3)

Modli się w Ogrojcu, oblany krwawym potem. Ojcze nasz.

4)

Wydany od Judasza pocałowaniem, porwany i związany od zgrai. Ojcze nasz.

5)

Fałszywie oskarżony, policzkowany i znieważony. Ojcze nasz.

6)

Litościwie spogląda na Piotra i nawraca go. Ojcze nasz.

7)

Ubiczowany z największem okrucieństwem. Ojcze nasz.

8)

Cierniową koroną ukoronowany, pokazany ludowi, który woła: ukrzyżuj. ukrzyżuj. Ojcze nasz.

9)

Skazany na śmierć, dźwigając krzyż, idzie na Kalwaryę. Ojcze nasz.

10)

Ukrzyżowany, umiera, włócznią przebity, złożony do grobu. Ojcze nasz.

CZĘŚĆ CZWARTA.

Na uczczenie uwielbienia Pańskiego od Zmartwychwstania do Wniebowstąpienia.

Pan Jezus dnia trzeciego zmartwychwstając, okazuje się Przenajświęt. Matce Bożej, Zdrowaś Maryo.

1)

Objawia się trzem Maryom, i poleca uwiadomić o tem Apostołów. Ojcze nasz.

2)

Objawia sie uczniom, pokazuje im swoje rany i Tomasza apostoła nawraca. Ojcze nasz.

3)

Wstępuje do Nieba, błogosławiąc Przenajśw. Matkę Bożą i uczniów. Ojcze nasz.

Chwała Ojcu lub Wieczny odpoczynek. Prosząc Przenajśw. Matkę Bożą o wyjednanie nam błogosławieństwa teraz i w godzinę śmierci. Zdrowaś Maryo.
Na cześć ŚŚ Apostołów – prosząc ich o wstawienie się za nami. Wierzę w Boga itd.

Zakończenie.

MODLITWA

DO PRZENAJŚWIĘTSZEJ MATKI BOŻEJ.

O! Przebłogosławiona, Przenajśw. Matko Boża i nasza Matko, ucieczko grzeszników i jedyna nadziejo nasza Składam u stóp Twoich wraz z sobą te koronkę, i najczulej błagam Cię ze łzami, abyś ją raczyła przyjąć i przedstawić Panu Jezusowi i wyjednać mi Jego błogosławieństwo. Amen.

KORONKA O MĘCE PAŃSKIEJ.

MODLITWA

PRZED ROZPOCZĘCIEM KORONKI (ob. wyżej).

CZĘŚĆ PIERWSZA.

Pan Jezus idąc na śmierć, żegna się z Przenajświętszą Matką Bożą, daje Jej i od Niej otrzymuje błogosławieństwo. Zdrowaś Maryo.

1)

Na ostatniej wieczerzy umywa nogi Apostołom. Ojcze nasz.

2)

Ustanawia Najśw. Sakrament. Ojcze nasz.

3)

Modli się w Ogrojcu, oblany krwawym potem. Ojcze nasz.

4)

Wydany od Judasza pocałowaniem, pojmany i związany przez zgraję. Ojcze nasz.

5)

Opuszczony od uczniów swoich. Ojcze nasz.

6)

Zaprowadzony do Ananasza i policzkowany. Ojcze nasz.

7)

Przed Kajfaszem o fałszywych świadków oskarżony. Ojcze nasz.

8)

Osadzony na śmierć. Ojcze nasz.

9)

Piotr po trzykroć się Go wypiera. Ojcze nasz.

10)

Naigrawany, zelżony i znieważany przez noc całą. Ojcze nasz.

Chwała Ojcu lub Wieczny odpoczynek.

CZĘŚĆ DRUGA.

Przenajśw. Matka, zawiadomiona o wszystkiem, co się działo z Panem Jezusem, niewypowiedzianie bolejąca idzie na spotkanie najukochańszego Syna Swego Boskiego. Zdrowaś Maryo.

1)

Oskarżony przed Piłatem jako zwodziciel ludu. Ojcze nasz.

2)

Od Piłata uważany za poddanego, do Heroda odesłany. Ojcze nasz.

3)

Od Heroda wyśmiany i przez wzgardę w białą szatę odziany, napowrót do Piłata odesłany. Ojcze nasz.

4)

Porównany a nawet mniej ważony od zbójcy i łotra Barabasza. Ojcze nasz.

5)

Obnażony i u słupa ubiczowany. Ojcze nasz.

6)

Cierniem ukoronowany. Ojcze nasz.

7)

Przez cały naród wołający: ukrzyżuj, ukrzyżuj! na śmierć skazany. Ojcze nasz.

8)

Na naleganie żydów przez Piłata na smierć wydany. Ojcze nasz.

9)

Przyjmuje krzyż na ramiona Swoje. Ojcze nasz.

10)

Krzyż dźwigajac, pod ciężarem jego po trzykroć upada, od Cyrenejczyka pomoc przyjmuje. Ojcze nasz.

Chwała Ojcu lub Wieczny odpoczynek.

CZĘŚĆ TRZECIA.

Udręczony i omdlewający spotyka Matko Przenajświętszą w największem strapieniu zostająca. Zdrowaś Maryo.

1)

Na Kalwaryi żółcią pojony. Ojcze nasz.

2)

Obnażony, przez gwałtowne zdarcie szat przy odnowieniu ran bolejący. Ojcze nasz.

3)

Rozciągniony i przybity do krzyża. Ojcze nasz.

4)

Podniesiony na krzyżu między dwoma łotrami. Ojcze nasz.

5)

Prosi Ojca Przedwiecznego za krzyżujących Go. Ojcze nasz.

6)

Żołnierze dzielą się szatami Jego i o suknie rzucają los. Ojcze nasz.

7)

Z rozkazu Piłata przybito na krzyżu napis: Jezus Nazareński, Król żydowski. Ojcze nasz.

8)

Bluźnierstwami znieważony od Żydów i od złego łotra. Ojcze nasz.

9)

Łotrowi nawróconemu obiecuje Niebo. Ojcze nasz.

10)

Boleścią Przenajśw. Matki Bożej bolejący. Ojcze nasz.

Chwała Ojcu lub Wieczny odpoczynek.

CZĘŚĆ CZWARTA.

Przenajśw. Matce Bożej, boleścią przepełnionej, w osobie ucznia Swego Jana, porusza wszystkich wiernych. Zdrowaś Maryo.

1)

Wołającego pragnę (zbawienia dusz ludzkich), żółcią napojono. Ojcze nasz.

2)

Oddając Przenajsw. duszę Swoją w ręce Ojca, umiera wsród trzęsienia ziemi i zaćmienia słońca. Ojcze nasz.

3)

Z przebitego boku wypływa krew i woda. Ojcze nasz.

Włócznia przebijająca Serce Pana Jezusa, przeszywa duszę Przenajśw. Matki. Zdrowaś Maryo.
Chwała Ojcu lub Wieczny odpoczynek.
Na cześć ŚŚ. Apostołów: Wierzę w Boga.
Na zakończenie: Modlitwa do Przenajświęt. Matki Bożej (jak wyżej).

BENEDICTIO CORONAE DOMINI.

Adjutorium nostrum in nomine Domini.

Qui fecit, Coelum et terram.

Benedices Coronae anni benignitatis tuae.

Et campi tui replebuntur ubertate.

Domine exaudi orationem meam.

Et elamor meus ad te veniat.

Dominus vobiscum.

Et cum spiritu tuo.

OREMUS.

Domine Jesu Christe, qui in similitudinem hominum factus, triginta et tribus annis es conversatus in mundo, et multa passus pro hominun salute, in cruce demum mori volnisti, dignare quaesumus has bene $\dagger$ dicere, et saneti $\dagger$ ficare Coronas, quan Beato Michaeli Eremitae Camaldulensi, ad Vitam, Passionem, et Mortem tuam recolendam, instituere jussisti, ut qui eas pie gestaverint, et devote recitare[19]rint, multiplici gratiarum, et Indulgentiarum consecutione Coronas in Coelo aeternas obtinere mereantur. Per te Jesu Christe Salvator nundi, qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitate Spiritus Sancti Deus per omnia saecula saeculorum. Amen.

Deinde aspergatur Aqua benedicta.

OBJAŚNIENIE

ZNACZENIA I ŁASK CUDOWNYCH

przywiązanych

DO KRZYŻOWEGO MEDALIKA ŚW. BENEDYKTA.

(Przekład z włoskiego).

Od niepamiętnych czasów pobożność i cześć święta wiernych dla sw. Benedykta przechowała jako drogą, milą i ze swych cudów słynną pamiątkę po tym wielkim świętym Patryarsze [22]Zakonów — medalik jego krzyżowy. Początek tego medalika, powszechnie i na dowodach (zapisanych w żywocie tego świętego) uzasadnione podanie odnosi do tych chwil wyższego natchnienia w których św. Benedykt czerpał z Nieba objawienia swoje, stwierdzane zawsze cudami i korzyścią duchowa, jaka wokoło siebie dla wszystkich i w najdalsze czasy roztaczał. Tylowiekowe niezliczone pomoce nadprzyrodzone, otrzymywane za pośrednictwem tego medalika nadały mu nie małej wagi znaczenie w życiu religijnem i uznanie ogólne przywiązanej doń mocy świętej, broniącej od złych, przygód i otrzymania łask niebieskich i błogosławieństw jednających wszelką pomyślność. Jakoż i Stolica Apost. w wydanem 23 grudnia 1874 r. przez Benedykta XIII Breve: Coelestibus Ecclesiae thesaturis, zatwierdziła formulę poświęcenia tych medalików, przysługującą (wedle tego Breve) wyłącznie tylko samym Ojcom Kamedułom bez prawa przekazywania innym wogóle kapłanom, a w roku następnym 1742, 12 marca drugie Breve przez tegoż Benedykta XIII wydane, przyznało tym medalikom moc cudowną z zaleceniem do wiernych korzystania z nich. Między wielu bardzo innymi, którzy przez pośrednictwo tego medalika doznali cudu, z dawniejszych był ś. Leon IX Papież (1019–1054). do spółczesnych zaś należy cud ogłoszony w Le Monde r. 1865 z miesiąca grudnia przez Biskupa de Montauban. (Ob. szcze[23]góły Vita di S. Benedetto per Isidoro Marchini 1875, str. 202-215).
Umieszczone na tym medaliku litery, są początkowe słów objaśniających znaczenie tego medalika i tak

C. S. P. B.

oznacza:

Crux Suncti Patris Benedicti.

C. S. S. M. L.

Cruz Sancta Sit Mihi Lux.

N. D. S. M. D.

Non Daemon Sit Mihi Dux.

V. R. S. N. S. M. V. S. M. Q. L. I. V. B.

Vade Retro Satana.

Numquam Suade Mihi Van

Sunt Mala Quae Libas

Ipse Veneta Bibas.

Medalik ten można nosić przy sobie na szyi zawieszony, lub jak to zwykle czyni się w zakonach – u pasa, przy koronce. Umieszczają go niekiedy nado drzwiami domu i w mieszkaniu na ścianie. Samo pocałowanie z należną czcią tego medalika i z wezwaniem pomocy św. Benedykta jest rzecza dostateczną; przydać atoli można, jak się zwyklo czynić: 1 Ojcze nasz, 5 Zdrowaś Maryo i 5 Chwała Ojcu.
[24] W niezliczonych cudach, jakie z powodu tego medalika się stały, głównie i przeważnie objawiała się jego skuteczność.

1)

Odpędzając złego ducha.

2)

Zabezpieczając od śmiertelnych trucizn, przez złość podawanych.

3)

Chroniąc przeciw morowemu powietrzu i wszelkim zarazom.

4)

Zabezpieczając od piorunów.

5)

Ratując przeciw burzom.

6)

Pomagając w chorobach.

7)

Zabezpieczając od pokus i w obronie cnoty czystości.

8)

Pocieszając strapionych, zwłaszcza w godzinę śmierci.

9)

Niwecząc wszelkie zasadzki złego ducha.

10)

A nawet w wielu razach przynosząc pomoc zwierzętom w ich chorobach.

↑ Nadto Benedykt XIII, 1723 r. 16 kwietnia nadał zupełny odpust dla każdego, który rozmyślając nabożnie Mękę Pańską rzeczoną odmówi koronkę. Aleksander VII. w wydanym przezeń 1857 r. 6 lutego, dekrecie postanowił, że koronki te nie mogą być ani przedawane, ani drugim pożyczane pod utratą przywiązanych do nich odpustów. Wreszcie 1771 r. 20 lipca Stolica Apostolska wydata postanowienie, aby kaznodzieje zalecali ludowi odmawianie tej koronki non obstantibus quibuscumque, bez względu na jakiebądź przeszkody.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie .

[1] Nadto Benedykt XIII, 1723 r. 16 kwietnia nadał zupełny odpust dla każdego, który rozmyślając nabożnie Mękę Pańską rzeczoną odmówi koronkę. Aleksander VII. w wydanym przezeń 1857 r. 6 lutego, dekrecie postanowił, że koronki te nie mogą być ani przedawane, ani drugim pożyczane pod utratą przywiązanych do nich odpustów. Wreszcie 1771 r. 20 lipca Stolica Apostolska wydata postanowienie, aby kaznodzieje zalecali ludowi odmawianie tej koronki non obstantibus quibuscumque, bez względu na jakiebądź przeszkody.

[1]