Jeszcze o Litwinach
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Jeszcze o Litwinach |
Pochodzenie | Śpiewnik historyczny |
Wydawca | Gebethner i Wolff |
Data wyd. | 1919 |
Druk | W. L. Anczyc i S-ka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
JESZCZE O LITWINACH.
(1794).
(1794).
Nad Wiliją, nad rzeką,
Jak zajrzeć daleko,
Moskale tam stoją,
Do szturmu się zbroją.
A to Wilno stare
Ma szable i wiarę,
Ufa swej szablicy
I Bogarodzicy.
Nie zjedna się z wrogiem —
Przysiągł to przed Bogiem
I wiary nie złamie —
Przysiągł w Ostrej Bramie.
A ta Ostra Brama,
To tarcza jest grodu.
Tam Najświętsza sama
Królowa narodu.
Co rano tam z wałów
Armaty w świt biją —
A w pośród wystrzałów —
Grzmi: Zdrowaś Maryo!
Bo Wilno to stare
Ma szablę i wiarę,
Nie rzuci szablicy,
Ni Bogarodzicy!
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/47/Maria_Konopnicka-%C5%9Apiewnik_historyczny_graf.png/40px-Maria_Konopnicka-%C5%9Apiewnik_historyczny_graf.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/62/PD-icon.svg/20px-PD-icon.svg.png)