Jeszcze o Litwinach

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Maria Konopnicka
Tytuł Jeszcze o Litwinach
Pochodzenie Śpiewnik historyczny
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1919
Druk W. L. Anczyc i S-ka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
JESZCZE O LITWINACH.
(1794).

Nad Wiliją, nad rzeką,
Jak zajrzeć daleko,
Moskale tam stoją,
Do szturmu się zbroją.

A to Wilno stare
Ma szable i wiarę,
Ufa swej szablicy
I Bogarodzicy.

Nie zjedna się z wrogiem —
Przysiągł to przed Bogiem
I wiary nie złamie —
Przysiągł w Ostrej Bramie.

A ta Ostra Brama,
To tarcza jest grodu.
Tam Najświętsza sama
Królowa narodu.


Co rano tam z wałów
Armaty w świt biją —
A w pośród wystrzałów —
Grzmi: Zdrowaś Maryo!

Bo Wilno to stare
Ma szablę i wiarę,
Nie rzuci szablicy,
Ni Bogarodzicy!





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.