Jak skauci pracują/Przedmowa
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Jak skauci pracują |
| Rozdział | Przedmowa |
| Wydawca | nakładem autora |
| Data wyd. | 1914 |
| Druk | W. L. Anczyc |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
2 lipca 1913 r. piękna drużyna, reprezentująca młodziutki ruch skautowy w Polsce, przejechała przez Londyn i stanęła w obozie skautów angielskich w Birminghamie. — Wycieczka ta wzbudziła w kraju duże zajęcie, ale ani głosy prasy, ani nieliczne sprawozdania publiczne nie mogły oddać tego wspaniałego żywego obrazu, jaki na wolnej ziemi angielskiej roztoczył się przed oczami polskich harcerzy, a który był obrazem pracy skautów, tworzących potężną przyszłość dla swego narodu.
Dla naszego narodowego pożytku, dla naszej zbożnej pracy braterskiej, w której między zabawą w polu i gawędą dokoła obozowego ogniska kryje się myśl poważna — należy zdać sprawę z rzeczy towarzyszących »Wszechbrytyjskiemu Skautowemu Zlotowi i Wystawie w r. 1913« i przez to zachęcić do podobnej pracy u nas.
Zadaniu temu ma odpowiedzieć moja niniejsza skromna praca. Nie będzie ona zawodowym sprawozdaniem, gdyż na to trzebaby kilku tomów[1], ale w sposób treściwy przedstawi okoliczności towarzyszące zlotowi birminghamskiemu w porządku takim, jak go podaje spis treści.
W języku polskim nie opisano dotąd osoby gienjalnego twórcy nowego systemu wychowawczego, jen. Baden-Powella, ani też wielu szczegółów, które poznać trzeba koniecznie, ażeby dobrze zrozumieć usiłowania i wyniki ruchu skautowego w Anglji. — Dlatego korzystam ze sposobności, ażeby i te rzeczy krótko przedstawić.
Na końcu książki umieszczam —
»Wykaz krytyczny słownictwa skautowego użytego w tej pracy, monet i miar angielskich i t. d.«, oraz —
»Alfabetyczny przegląd treści«.
Do obu tych wykazów odsyłam czytelnika, ilekroć w ciągu czytania spotka się on z obcymi mu wyrażeniami, zwłaszcza wartości pieniężnych (monet angielskich), które tu wielokrotnie podaję, albo kiedy zechce znaleźć szczegół przez siebie poszukiwany.
Za pomoc przy wydaniu tej książki winienem przed innymi podziękowanie skautowi Charles I. Allenowi (za objaśnienia do tekstu wielu egzaminów sprawności), p. Władysławowi Kołomłockiemu (za rysunek tytułowy), p. Józefowi Lewickiemu (za pomoc przy zebraniu ogłoszeń), p. Marjanowi Lutosławskiemu, sekretarzowi Komisji Językowej przy Warszawskim Tow. Techników (za przeprowadzenie korekty tekstu egzaminów skautowych), redaktorowi the Scout'a (za użyczenie klisz, do str. 39 i Ryc. 24) i p. Alojzemu Wallekowi (za użyczenie z redakcji »Skauta« lw. klisz, do str. 10 i 265). Osobno muszę podziękować mojej Żonie, za jej żywą spółpracę nad całością książki i za mozolne przeprowadzenie jej korekty.
W pracy tej posługiwałem się pisownią »Komisji Językowej Akademji Umiejętności (w Krakowie)« (A. A. Kryńskiego i innych), która coraz bardziej rozpowszechnia się w całej Polsce.
- ↑ Angielska Główna Kwatera Skautowa ma wkrótce wydać pamiętnik zlotu birminghamskiego, który ciekawym może wiele szczegółów tej książki uzupełnić.
