Przejdź do zawartości

Illustrowany przewodnik do Tatr, Pienin i Szczawnic/19

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Walery Eljasz-Radzikowski
Tytuł Illustrowany przewodnik do Tatr, Pienin i Szczawnic
Podtytuł pisał i illustrował Walery Eljasz
Wydawca J. K. Żupański
Data wyd. 1870
Miejsce wyd. Poznań
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Dolinka za Bramą.[1]

Między Strążyskami a Małą Łąką jest piękna a nader oryginalna dolina i odmienna od swoich sąsiadek, zwana za Bramą, bo wchód do niej tak skałą zatarasowany[2], iż zdaje się, że tylko potok dla siebie drogę przedarł.
Droga do niej wiedzie z Zakopanego na zachód koło Krzeptówki, t. j. grona domostw nazwanego od zamożnego gospodarza Krzeptowskiego, który dał początek tej osadzie. Dziksza, często piargami zasuta, tylko koło potoku dozwala podróżnemu wdzierać się do swego wnętrza, a często po skale, o którą się woda rozbija, tak się piąć trzeba, aby dalej postąpić, że nienawykłemu do gór przychodzi z pomocą rąk szukać sobie ścieżki nad potokiem po skale lub zwirze. Wierzchołki okolicznych skał są najrozmaitszych kształtów, że sobie każdy w swej fantazyi osnuwać może wyobrażenia mnichów, Mojżesza i t. d. Kilka jest po drodze małych wodospadów, a w jedném miejscu dwie skały zwarły się tak blisko, że ledwo nad potokiem po skale przedrzeć się można, rozumie się bez żadnej obawy, bo tu wszystko tylko miniaturą wobec innych dolin.
Wreszcie wśród mnóstwa borowin w lesie smrekowym (świerkowym) przybywa się po ścieżce na wyniosłą skałę, jakby kazalnicę, która użycza widoku na dolinę rozkładającą się tu amfiteatralnie, na szczyty okolicznych skał sterczących jak kominy, niżej śliczna zieloność a w przepaści potoczki wśród mnóstwa źwiru, w którym się gubi, to znów wydobywa woda.
Dolinka tém się jeszcze odznacza, że bardzo dużo rośnie w niej buków, które nader urozmaicają to zakącie tatrzańskie.
Polecam dolinkę za Bramą każdemu, bo rzeczywiście jest to cacko przyrody tatrzańskiej, zwłaszcza przed południem, gdy słońce wprost przedziera się przez dziko poszarpane ściany, i nader fantastycznie oświeca wszystko, co się składa na utworzenie tej cudownej harmonii, która tak duszę ludzką urokiem swym upaja.





  1. Przypis własny Wikiźródeł obecnie: Dolina za Bramką
  2. Przypis własny Wikiźródeł Skała od której pochodzi nazwa doliny została wyburzona w 1875, w celu poszerzenia drogi





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Walery Eljasz-Radzikowski.