Gmach mój runął

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Maria Czaykowska
Tytuł Gmach mój runął
Pochodzenie Życia mego kwiat
Wydawca Wydawnictwo Polskiej Książnicy Naukowej
Data wyd. 1921
Druk Drukarnia Zagajewskiego i Łazora
Miejsce wyd. Przemyśl
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tomik
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
GMACH MÓJ RUNĄŁ.

Na rusztowaniu niezdarnem i kruchem
Mym ideałom wznieść chciałam świątynię
Wierząc, że moja myśl nigdy nie zginie,
Lecz uwięziona tam — żyć będzie duchem.

Marzenia śniłam rozległe, kuszące,
Jakiemi życie tak obficie darzy;
Ślub czynić chciałam u piękna ołtarzy,
Na okwieconej wznoszących się łące.

Nie wiem, czy padły złych oczu uroki,
Czy upojenia poniosły mnie chore,
Że gmach mój runął — a ja w świat szeroki
Wygnana — noszę jadowitą zmorę
Pamięci, zbrojnej szponami ostremi...
Igraszka złudzeń — nędzna córa ziemi.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Czaykowska.