Przejdź do zawartości

Geniusz żebraczy

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Wacław Berent
Tytuł Geniusz żebraczy
Pochodzenie Antologia współczesnych poetów polskich
Wydawca Księgarnia Maniszewskiego i Meinharta
Data wyd. 1908
Druk Aleksander Ripper
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cała antologia

Indeks stron
WACŁAW BERENT
urodzony w Warszawie 1873 r. Autor »Próchna«. Poezye w »Chimerze«.
(GENIUSZ ŻEBRACZY).

O gaya saber! — Kunszt radości!
Weselnej sztuki gędźbo cicha,
W pogrzebnym dzwonie ton twój czyha,
W kostnicy duch twój dzisiaj gości.

Roztęsknień nutę w dzwonów granie
I surmy głuche w psalm rozpaczy
Powplatał geniusz ten żebraczy,
Co — życiu wieścić zmartwychwstanie

Na wszystkie wlecze się cmentarze,
By przy stepowej smutku czarze
Pijanym śmiechem być w pogrzebie;

Potargać szydem kir żałobny,
Podeptać w tańcu świeże groby:
»To ziarna! — ziarna! legły w glebie!«...




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wacław Berent.