Gdyś raz zapłakał...
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Głosy ciszy |
Podtytuł | XXVI. Gdyś raz zapłakał... |
Pochodzenie | Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom VI |
Wydawca | Nakład Gebethnera i Wolfa. |
Data wyd. | 1915 |
Druk | G. Gerbethner i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
XXVI. GDYŚ RAZ ZAPŁAKAŁ...
...Gdyś raz zapłakał nad cierpiącym światem
I bólu ziemi był bratem,
Już ci otwarty
Przez cieniów warty
Raj nadziei, błękitnym okwitniony kwiatem;
Już dusza twa, bosko cicha,
Światło pokoju wydycha,
Które anioł przyszłości po promieniu zbiera
W alabastrowe urny,
Iż dziś już na ten świat chmurny
Srebrzystym różem jutrzenka przeziera...
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.