Przejdź do zawartości

Encyklopedyja powszechna (1859)/Apollo, żyd

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Leon Rogalski
Tytuł Encyklopedyja powszechna
Tom Tom II
Rozdział Apollo, żyd
Wydawca S. Orgelbrand
Data wyd. 1859
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Apollo, żyd alexandryjski, wymowny i biegły w Piśmie świętem, jak świadczą Dzieje Apostolskie (18, 24), przybył do Efezu r. 55 i opowiadał w synagogach, iż Jezus jest Chrystusem. Pryscylla i Akwilas przyjęli go do siebie i wyłożyli mu dostateczniej naukę boską; wziął więc chrzest Chrystusowy, ponieważ dotąd był tylko uczniem ś. Jana Chrzciciela. Z Efezu udał się do Achai, i gruntownie przekonywał Żydów Bibliją, że Jezus jest prawdziwym Chrystusem. Nadewszystko w Koryncie, gdzie zabawił dłużej, prowadził dalej dzieło ś. Pawła, a przywiązanie uczniów, omal nie stało się przyczyną rozerwania w Kościele, gdy każdy mówił: „Jam jest Pawłów, a ja Apollów, a ja Cephin (I Korynt. 1, 12). Apollo wszakże był przeciwny wszelkiemu rozdwojeniu. W roku 57 gościł znowu w Efezie. Ostatnią wzmiankę Pisma świętego o nim, znajdujemy w liście ś. Pawła do Tytusa (3, 13), którym apostoł poleca mu Apolla i Zenasa. Podług ś. Hieronima, Apollo był biskupem Koryntu; podług innych zaś, biskupem Dyrrachijum, lub też Kolosseńskim w Azyi. L. R.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Leon Rogalski.