Przejdź do zawartości

Encyklopedyja powszechna (1859)/Apetyt

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł Encyklopedyja powszechna
Tom Tom II
Rozdział Apetyt
Wydawca S. Orgelbrand
Data wyd. 1859
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Apetyt (od appetere żądać) jest uczuciem wewnętrzném, wzywającem do zaspokojenia niektórych potrzeb organizmu, jak popędu płciowego i wzięcia pokarmu, w razie ostatnim, jeżeli potrzeba ta do wysokiego doszła stopnia, uczucie tego stanu zowiemy głodem. Apetyt i głód uczucia jednoznaczne, różnią się jednak nietylko stopniem napięcia, ale i tem, że głód jako potrzeba nagląca, nie może bydź sztucznie wzbudzony jak i zarówno każdym pokarmem, byle nie takim, do którego jest wrodzona odraza zaspakaja się, gdy przeciwnie apetyt możemy sztucznie wywoływać, a nadto nie zarówno do wszystkich pokarmów, ale szczegółowo do tego lub owego pokarmu objawia się. Mamy wyrażenia w języku naszym: mieć apetyt, jeść z apetytem lub stracić apetyt, albo mieć fałszywy apetyt, to jest do jadła, lub oskomę do jakowego przedmioty. Życzenie dobrego apetytu ażeby jadło smakowicie i zdrowo spożytem zostało. Mieć apetyt na kogo, to jest: ostrzyć zęby, pogróżka, czy w chęci obicia, czy też dania surowego napomnienia, lub zrobienia wymówki. Ztąd wyrazy: apetyczny, apetytny, rzecz lub przedmiot wzbudzające żądzę, oskomę.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: anonimowy.