Encyklopedyja powszechna (1859)/Aoryst
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Aoryst |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Aoryst (z greckiego: aoristos, bez czasu), właściwie forma czasowania określona w grammatyce greckiej, czas bezwzględnie przeszły, oznaczający przeszłość w sobie zamkniętą i jedną, bez względu na jej trwałość, a zatém czas czysto historyczny, dla tego też przez attyckich pisarzy używany w każdém opowiadaniu. W naszym języku, jak również w innych słowiańskich, Aorystowi odpowiada forma czasowania dokonanego; o ile więc czas ten obejmuje znakomity moment czynności skończonej, głównie ma miejsce tam, gdzie idzie o energiję stylu historycznego; wszakże własność ta w całej czystości utrzymała się tylko w trybie oznajmującym, daleko mniej zaś w łączącym i życzącym, nieco więcej w rozkazującym. Tryb bezokoliczny rzadko kiedy wyraża w sobie chwilową skończoność, dokonaną czynność Aorystu; lecz natomiast z zupełną ścisłością zachował się w czasie przyszłym. F. H. L.
