Encyklopedyja powszechna (1859)/Angielskie ziele
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Angielskie ziele |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Angielskie ziele, pieprz albo korzeń (Myrlus Pimenta L.). Gatunek ten mirtu dziś przez De Candolla do rodzaju Eugenia jest włączony; należy do rodziny Mirtowych (Myrtaceae). Rośnie w Antyllach, jest drzewem mającém liście podłużne do lauru czyli wawrzynu podobne; kwiaty w grona z pomiędzy liści wyrastające zebrane. Jagody dojrzałe są czarne, gładkie, lśniące po dwa ziarna zawierają; jagody niedojrzałe zbierają się, suszą i jako przyprawa kuchenna, do Europy sprowadzają; w tym stanie są one zmarszczone, wielkości grochu; okrągłe, brunatne i korzenne. Smak ich jest podobny do goździków, cynamonu i pieprzu. Anglicy sprowadzają najwięcej tego aromatu z Jamaiki i u-żywają zamiast pieprzu, ztąd też w wielu językach angielskim korzeniem się nazywa. Z jagód sproszkowanych otrzymuje się przez dystyllacyję olejek lotny do goździkowego podobny. S. P.
