Encyklopedyja powszechna (1859)/Ancelot (Jakób Francis.)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Ancelot (Jakób Francis.) |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Ancelot (Jakób Franciszek), ur. 1794 w Hawrze, mając lat 23 wystawił na scenie teatru francuzkiego w Paryżu tragedyje p. t.: Ludwik XI, która od razu zjednała mu zaszczytne w literaturze stanowisko. Z późniejszych sztuk jego najcelniejsze są: Le maire du palais (1823), Fiesque (1824), Olga (1828), i Elisabeth d’ Angleterre (1829). Epopeja Ancelota w sześciu pieśniach, p. n.: Marie de Brabant odznacza się szlachetną i czystą dykcyją. W 1826 r. w towarzystwie księcia Raguzy zwiedził Rossyję, poczém napisał zajmujące wspomnienie p. t.: Six mois en Russie. Z powieści jego zasługują na uwagę: L’homme du monde (1827) i Les emprunts aux salons de Paris (1834). Skutkiem rewolucyi lipcowej utraciwszy posadę biblijotekarza arsenału, zmuszony był przenieść się na intratne pole wodwilu; z lżejszych jego prac w tym rodzaju niektóre wprawdzie nie są bez zasługi, jeżeli jednak akademija francuzka w 1841 r. wybrała go swoim członkiem, uczyniła to raczej przez pamięć na dawniejsze jego utwory. Jego Oeuvres completes wyszły w 1837 r.; z późniejszych prac jego godne jeszcze są wzmianki: Les Familieres, pisemko satyryczno-poetyczne, które zaczął wydawać zeszytami w 1843 r., oraz powieść p. t.: La rue Quincampoix (1848). Ancelot umarł w Paryżu 1854 r., zostawiając oprócz literackiej, sławę poczciwego i szlachetnego człowieka. Z utworów jego niektóre są tłómaczone na język polski i przedstawiane na teatrach Warszawskich; powieść jego pod tytułem: Chwila zalotności, umieścił F. S. Dmochowski w swoim Gabinecie powieści i romansów (Warszawa, 1835).