Encyklopedyja powszechna (1859)/Amijant
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Amijant |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Amijant, odmiana amfibolu, zwana także asbestem giętkim w postaci włosi-stych, zrosłych z sobą kryształów, lub mass zbitych, złożonych z nadzwyczaj cienkich włókien. Włókna te łatwo się oddzielać dają, są miękkie, giętkie i sprężyste. Wpółprzeświecający, z blaskiem jedwabistym; szarawo, żółtawo, czerwonawo-biały, czasami zielonawy, rzadko czerwony. Daje się skręcać, prząść i tkać, robią więc z niego knoty do lamp i tkaniny niespalne. Znajduje się w cienkich żyłach w serpentynie i innych skałach w Tyrolu, Piemoncie, Szwajcaryi, na St. Gothardzie, w Sabaudyi, Delfinacie, Korsyce, Anglii, Szkocyi, Saxonii, Szlązku i t. d. K. J.
