Encyklopedyja powszechna (1859)/Alla otava
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Alla otava |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Alla otava, ali’ott: lub 8-va, znaczy w muzyce, że jedna nota albo cały ich rząd, na którym znak ten położono, ma być brany oktawą wyżej niż napisano. Przy dłuższym rzędzie, od znaku tego wyprowadza się podługowata wężykowata kreska, ciągnąca się aż do słówka loco, które wskazuje, że w tém miejscu nóty wpaść napowrót winny we właściwą skalę czyli wysokość, a zatem o oktawę niżej. W partycyjach oznacza, że instrument ma od drugiego iść oktawą wyżej. W basie pod nótami zaś oktawę niższą niż napisano. Wyraz colliot: wskazuje, że nótom wypisanym dodać jeszcze należy oktawę wyższą lub niższą, podług tego, jak znak 8-va umieszczono.