Encyklopedyja powszechna (1859)/Alfons X Astrolog
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Alfons X Astrolog |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alfons X Astrolog, syn Ferdynanda świętego, króla Kastylii, panował od 1252 roku, skutkiem zabiegów i przekupstwa, r. 1257 obrany został cesarzem Niemieckim; później pokonawszy Maurów, do Kastylii przyłączył królestwo Murcyi, a gdy na tron niemiecki powołano Rudolfa Habsburgskiego, przeszedł przez Pireneje, żeby przeciw niemu otrzymać pomoc od papieża. Maurowie, korzystając z okoliczności, znowu rozpoczęli wojnę, zwyciężeni jednak zostali przez Sanc eza, syna Alfonsa, lecz ten na własny zysk użył nabytej sławy i w r. 1282 opanował tron ojcowski. Alfons na wszystkie strony wołał o pomoc przeciw buntownikom, zawarł nawet przymierze z królem marokańskim. To go do reszty zgubiło. Opuszczony od wszystkich, schronił się do Sewilli, gdzie umarł 1284 r. Astronomija winna temu monarsze, przez naukę swą nad wiek ów wyższemu, tablice alfonsinami zwane (ob. Alfonsa tablice); równie biegłym był także w astro ogii i alchemii, nawet jemu przypisują zwykle rozprawę wydrukowaną w Theatrunt chemicum (tom V, Nr 157) pod tytułem: Alphonsi Regis Castellae Clavis Sapientiae. W Eskurialu dotąd pokazują rękopism śpiewów przez niego ułożonych; on był także głównym wydawcą zbioru praw, który doszedł naszych czasów pod nazwą: Las siete partidas (ob. Partidas).
