Encyklopedyja powszechna (1859)/Abakus
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Abakus |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
Abakus, u starożytnych rodzaj tablicy arytmetycznej, nakształt liczebnicy czyli szczotów w Rossyi używanych; w ogóle zaś każda tabella rachunkowa, zkąd téż i tabliczkę mnożenia zwano Abakus Pytagorasa. — W architekturze Abakus jest platą wierzchnią, przykrywającą kapitel filaru, już to, w porządku doryckim, starojońskim i toskańskim w kształcie foremnego czworoboku; już téż z bokami zagiętemi i rogami zaokrąglonemi, jak w porządkach nowo-jońskim, korynckim i rzymskim. Abakus nazywały się również u starożytnych czworograniaste płyty marmurowe, wprawiane w ściany świątyń i domów, jako téż pola z figurami w posadzkach mozajkowych.
