Encyklopedja Kościelna/Cohen Augustyn Hermann
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Cohen Augustyn Hermann, syn bogatego bankiera żydowskiego, ur. 10 List. 1821 w Hamburgu. Obdarzony wielkim talentem muzycznym, w 12 roku życia dawał koncert publiczny na fortepianie. R. 1834 udał się do Paryża z matką, gdzie się kształcił pod Lisztem i został ulubieńcem salonów paryzkich. Odbył podróż artystyczną po Europie, zbierał i marnował wielkie sumy pieniędzy na życie, wszystkim namiętnościom oddane. Uproszony przez księcia Neya (w Maju 1847), aby przewodniczył w kościele St. Valere chórowi amatorów, w czasie błogosławieństwa poczuł żywe bardzo, niewypowiedziane poruszenie w duszy. C. czuł odrazę do księży, poszedł wszelako do jednego kapłana, aby z nim porozmawiać o stanie swojej duszy. W Ems d. 8 Sierp. t. r. łaska dokonała jego nawrócenia. „W czasie podniesienia (pisze sam w liście do Ratisbona) św. Hostji, poczułem naraz cisnące się do moich oczu potoki łez. Ciężar nieprawości moich przygniatał duszę i począłem moją spowiedź przed Bogiem.“ Wróciwszy do Paryża, 28 Sierp, przyjął chrzest; d. 16 Lipca 1849 udał się do Agen, do karmelitów ścisłej obserwancji, prosząc o przyjęcie do zakonu. W nowicjacie w Brausey oczekiwał na dyspensę rzymską, której mu wszelako pierwotnie, ze względu pewno na jego poprzednie życie, odmówiono, a którą otrzymał dopiero później na wstawienie się jenerała zakonu. R. 1851 wyświęcony na kapłana, okazał się wielkim kaznodzieją: owocem żarliwej jego wymowy były liczne nawrócenia, pomiędzy innemi Bauera, żyda malarza z Wiednia (późniejszego kapelana cesarskiego w Paryżu). Założył klasztor w Bagneres i w Londynie, gdzie był przełożonym, dopóki go cierpienie oczów nie zmusiło do powrotu do połudn. Francji. W Listop. 1870 przybył, wraz z dominikaninem Mathieu de Comte, do Berlina, prosząc o pozwolenie opatrywania duchowych potrzeb jeńców francuzkich w Spandau. Tam zaraził się ospą czarną i umarł 20 Stycznia 1871 roku. N.
