Encyklopedja Kościelna/Clorivière Piotr Józef Picot
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Clorivière Piotr Józef Picot de, ur. w Bretanji ok. r. 1735, wstąpił do jezuitów; zanim złożył ostatnie śluby, parlament francuzki (1764) zniósł jezuitów. Otrzymał potém probostwo pod Saint-Malo. Podczas rewolucji franc., że nie chciał złożyć przysięgi na konstytucję cywilną duchowieństwa, musiał parafję opuścić. Za Napoleona I kilka lat był trzymany w więzieniu, pod pozorem, że utrzymywał stosunki z rojalistami bretońskimi. Po upadku cesarstwa, Cl. połączył się z dawnymi współbraćmi, na nowo zawiązującymi się w zakon, i w ich gronie † 5 Stycz. 1820. Pisał po większej części bezimiennie: Le modèle des pasteurs, ou precis de la vie de M. de Sernin, Paris 1779. La vie de M. L. M. Grignon de Montfort, Paris 1785. Explications des Epitres de Saint-Pierre par M. P. D. C. A. I., Paris 1809 3 v.; nowsze wyd. Lyon 1864 2 v. (pod właściwém nazwiskiem autora) i wiele in., które ob. De Backer, Biblioth. Żywot Cl’a jest w dziele O. Guidée, Vie du P. Varin, Paris 1854, 1860 2 v., i La de du R. P. Pierre Jos. Pic. de Cl. (Mans. b. r.), przez o. Fidelisa Grisel. X. W. K.