Encyklopedja Kościelna/Celestyn V

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom III)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1874
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Celestyn V. pospoliciej św. Piotr Celestyn (19 Maja), v. Piotr de Murrone. To ostatnie nazwisko ma od góry, w której prowadził życie pustelnicze; ur. w Sergna, w Abruzzach, w hrabstwie Molise (1215 r.), z ubogich, cnotliwych rodziców, w 17 r. życia udał się na puszczę. R. 1254, po wielu trudnościach, założył zakon celestynów (ob. Coelestini), zatwierdzony przez Urbana IV (1264) i Grzegorza X, na II lyońskim soborze (1273 r.). Po śmierci Mikołaja V wybrany Papieżem d. 5 Lipca 1294 r. Przestraszony tym niespodziewanym wyborem, chciał ratować się ucieczką; na prośby wszelako kardynałów i Karola II, kr. sycylijskiego, przyjął wybór. Przez pokorę jednak, wjechał do Rzymu na ośle. Zatwierdził rozporządzenie Grzegorza X, dotyczące trwania konklave, skutkiem czego, równie jak z powodu jego przychylności dla Karola II, kardynałowie obruszyli się przeciwko niemu. D. 13 Grud. 1294 r. zrzekł się tronu papiezkiego i powrócił na pustynię, którę kiedyś z takim żalem opuszczał. Następca jego Bonifacy VIII obawiając się, ażeby Celestyn nie dał w jaki sposób powodu do schizmy, trzymał go w Rzymie w zamknięciu, aż do śmierci, na co Celestyn zupełnie się nie użalał, ponieważ, jak mówił, pragnął tylko ustronia. Dwóch zakonników jego zakonu ciągle mu towarzyszyło w tém więzieniu. Modlił się wraz z nimi aż do samej śmierci, która nastąpiła 19 Maja 1296 r. Kanonizowany był przez Klemensa V 1313 r. Pozostawił pisma: Relatio vitae suae; De virtutibus; De vitiis; De hominis vanitate; De exemptis; De sententiis Patrum, Neapol 1640, i w Biblioth. max. Patrum. Żywot św. C. wierszem łaciń. (Opus metricum) opisał współczesny jego przyjaciel Jakób, kardynał św. Jerzego ad Velum; później Piotr d'Ailly (Vita s. Petri de Murrone). Tego ostatniego pracę wydał Djonizy Lefévre (Faber), Paris 1539 in-4, i Surjusz (Vit. SS. 19 Mai). Inny żywot opracował celestyn Leljusz Marini (Vita di s. Petro Celestino), Medjolan 1637 in-4. Bollandyści, pod d. 19 Maja, przedrukowali wszystkie powyższe żywoty (Marini’ego przełożyli), dodawszy Sylloge vetustior. monumentor. o ś. C. (Haas). X. W. M.